|

شگفتی‌هایی از نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی

آقای پیمان فلسفی، نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس، با بیش از 30 سال حضور در مناصب مختلف بخش کشاورزی، از‌جمله رئیس دفتر نماینده ولی‌فقیه در وزارت متولی، اخیرا در مناسبت‌ها و تریبون‌های گوناگون‌ نظرات‌ در‌خور تأمل فراوانی ابراز کرده‌اند.

شگفتی‌هایی از نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی
عبدالحسین طوطیایی پژوهشگر کشاورزی

عبدالحسین طوطیایی‌-پژوهشگر  کشاورزی: آقای پیمان فلسفی، نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس، با بیش از 30 سال حضور در مناصب مختلف بخش کشاورزی، از‌جمله رئیس دفتر نماینده ولی‌فقیه در وزارت متولی، اخیرا در مناسبت‌ها و تریبون‌های گوناگون‌ نظرات‌ در‌خور تأمل فراوانی ابراز کرده‌اند. 

 

نظراتی که به لحاظ تازگی و خط بطلان بر دستاوردهای تجربی و فهم علمی محافل تخصصی و دانشگاهی، بازتابی جز حیرت و شگفتی ندارند. ایشان می‌گوید: «پراکندگی نزولات جوی و آسمانی در کشور متفاوت بوده و به‌طور متوسط سالانه بین ۲۳۰ تا ۲۵۰ میلی‌متر بارندگی و طی آن 430 میلیارد مترمکعب آب به شیوه‌های مختلف استحصال می‌شود، اما این میزان متأسفانه مدیریت نمی‌شود، چون حداکثر مصرف‌مان ۱۳۰ میلیارد مترمکعب بوده و حدود ۳۰۰ میلیارد مترمکعب از دسترس خارج می‌شود». آقای فلسفی با استهزا و انکار تعابیری از قبیل تغییرات اقلیمی و آب مجازی (Vrtual water) و به کار بردن مکرر «دسیسه دشمن»، این موارد را زمینه‌ای برای نابودی بخش کشاورزی کشورهای نیمه‌خشکی مانند ایران دانسته است. وی اساسا طرح مسئله «آب مجازی» (میزان آبی که برای تولید محصولات مختلف کشاورزی، دامی و صنعتی مصرف می‌شود) را به‌عنوان ترفندی استعماری توسط «جان آنتونی آلان»، دانشمند انگلیسی در زمینه مهندسی آب (1993 م.) تلقی می‌کند. ایشان در مصاحبه‌های مختلف حجم نزولات آسمانی را مترادف با 430 میلیارد مترمکعب قابل استحصال و بدون در نظر گرفتن پارامتر مهم تبخیر می‌داند و معتقد است ‌در صورت اصلاح مدیریت منابع آب، مشکل کم‌آبی در بخش کشاورزی قابل مدیریت است.

 

 البته جناب فلسفی برای اثبات مدعیات خود هیچ‌گونه استدلال علمی و راهکار اجرائی جز اصول شناخته‌شده و آزموده در دروس پایه دانشکده‌های کشاورزی ارائه نمی‌دهد. پرسش‌هایی که در این ادعا‌ها باید از جناب ایشان کرد، ‌فراوان است؛ چرا در خلال بیش از 30 سال حضورشان در مدیریت‌های مختلف وزارت جهاد کشاورزی، تاکنون حضور پررنگی در حل ‌چالش‌های گفته‌شده نداشته و حتی ابراز هم نکرده‌اند؟ آیا فرافکنی مشکلات خود‌ساخته درون کشورمان به دشمن فرضی، نوعی آدرس اشتباه برای نشانه‌گیری کاستی‌های واقعی در ساختار فربه و ناپویای مدیریت کشاورزی محسوب نمی‌شود؟ آیا موج بی‌امان ویلاسازی و جاده‌سازی در اقلیم شمال کشور که این اقلیم زمردین و مانند آن در دیگر کانون‌های سبز کشور که به حالت احتضار درآمده‌اند ‌‌یا تغییر کاربری بیش از دو میلیون هکتار اراضی کشاورزی مرغوب در پنج دهه گذشته نیز کار دشمن بوده است؟ 

 

نکند که تخریب بیش از نیمی از سطوح جنگل، آسیب‌های بی‌برگشت و پای نامحرمانه صنعت پتروشیمی در زیست‌بوم بین‌المللی میانکاله، حتی رسوایی‌های گوناگون اخیر که مدیریت تولید کشاورزی را به بازار مکاره‌ای برای اختلاسگران تبدیل کرده است، در پرونده دشمن درج می‌کنید؟ دشمنانی که حتی نامشان را هم نمی‌برید. بهتر است جناب فلسفی و دیگرانی که کمیسیون کشاورزی مجلس را شاید سکوی پرتابی برای جلوس بر دستگاه اجرائی می‌دانند، بیش از این به بزرگ‌نمایی نظرات خود مبادرت نکنند؛ نظراتی که در محافل تخصصی اعتبار اثبات‌شده‌ای ندارد. بی‌تردید اگر هر یک از شهروندان حتی بی‌نام‌و‌نشان کشورمان، نقشه راه آزمون‌شده‌ای برای افزودن بر منابع آب قابل دسترس در این شرایط داشته باشند، بیش از کرسی‌های اجرائی، در دل مردم قدرشناس ما جای خواهند گرفت. مشروط بر اینکه به جای استهزا و ابراز فرضیاتی مجهول، در عرصه‌های سبز تولید و با زینتی از تبسم رضایت بهره‌برداران مورد راستی‌آزمایی قرار بگیریم.