به‌پاسِ سال‌ها مفارقت با مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
چهاردهه ایران‌دوستی
کاظم موسوی‌بجنوردی را از سال‌ها پیش میشناسم. پدرش هم از علمای بزرگ نجف بود. وقتی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی را آغاز کرد، خودش از من دعوت کرد و گمان می‌کنم از پاییز 1365 بود که به این مؤسسه پیوستم با او رفاقت یافتم. نخستین مدخلی که نوشتم و در همان جلد نخست منتشر شد، «آکِل و مَأْکول» بود. چهار مقاله دیگر هم نوشتم و در فروردین 1371 مرا به مدیریت بخش فلسفه و عضویت در شورای‌عالی علمی گمارد، اما از چندی بعد دیگر حضور مستقیم نداشتم. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سرشار از مقالات گوناگون و متنوع از مؤلفان مختلف است و پس از چهل‌سال مجموعه‌ای به فرهنگ ایران تقدیم کرده که نظیرش را نمی‌توان یافت و این همه از ایران‌دوستی‌اش می‌آید.
کاظم موسوی‌بجنوردی را از سال‌ها پیش میشناسم. پدرش هم از علمای بزرگ نجف بود. وقتی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی را آغاز کرد، خودش از من دعوت کرد و گمان می‌کنم از پاییز 1365 بود که به این مؤسسه پیوستم با او رفاقت یافتم. نخستین مدخلی که نوشتم و در همان جلد نخست منتشر شد، «آکِل و مَأْکول» بود. چهار مقاله دیگر هم نوشتم و در فروردین 1371 مرا به مدیریت بخش فلسفه و عضویت در شورای‌عالی علمی گمارد، اما از چندی بعد دیگر حضور مستقیم نداشتم. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سرشار از مقالات گوناگون و متنوع از مؤلفان مختلف است و پس از چهل‌سال مجموعه‌ای به فرهنگ ایران تقدیم کرده که نظیرش را نمی‌توان یافت و این همه از ایران‌دوستی‌اش می‌آید.
