تذکری به رئیس فدراسیون کشتی
اهمیت مسابقات ورزشی و ورزش‌های حرفه‌ای و قهرمانی در سطوح جهانی روز به روز بیشتر نمایان می‌شود و صدها میلیون علاقه‌مند مسابقات ورزشی و چهره‌های ورزشی بخشی از اوقات خود را صرف تماشای مسابقات ورزشی و حتی پیگیری احوال شخصی ورزشکاران می‌کنند. در این میان مسابقات ورزشی بین‌المللی از جذابیت بیشتری برخوردارند. یکی از مهم‌ترین کارکردهای ورزش‌های قهرمانی، انسجام‌بخشی و تعمیق همبستگی ملّی است؛ برای مثال در کشور ما میلیون‌ها نفر از ایرانیان در گوشه و کنار کشور از دورترین روستاهای مرزی با کمترین سطح برخورداری از خدمات توسعه‌ای و رفاهی تا شهروندان پایتخت‌نشین با شوق و اشتیاق پیگیر مسابقات ورزشی مانند کشتی، فوتبال و والیبال هستند و با قهرمانی ورزشکاران ایرانی خوشحال و با شکست تیم‌های ایرانی غمگین می‌شوند. خوشحالی ایرانیان هنگام پیروزی‌های تیم ملی فوتبال یا والیبال ویژه این استان و شهرستان یا پیروان این آیین و آن آیین یا این مذهب و دیگر مذاهب نیست، همه ایرانیان فارغ از تعلقشان به گروه‌های متنوع زبانی و گویشی یا دینی و مذهبی از پیروزی ورزشکاران هم‌وطنشان شاد می‌شوند و از شکست‌های غمگین! شادی‌‌کردن به‌دلیل قهرمانی ملی‌پوش و حتی تجمعات خیابانی و حضور در مراکز مختلف برای باراز شادمانی خاص تهران نیست و معمولا بسیاری از مردم ایران با حضور در خیابان نسبت به حضور تیم ملی فوتبال در مسابقات جام جهانی یا پیروزی والیبالیست‌ها و کشتی‌گیران به ابراز شادی می‌پردازند. تجمع شماری از علاقه‌مندان در منازل و دیدن مسابقات از طریق تلویزیون هم به‌صورت معمول در گوشه و کنار کشور برای خود هواخواهانی پیدا کرده است. در جریان مسابقات کشتی قهرمانی جهان 2021 در نروژ مدیریت فدراسیون کشتی و تلاش دست‌اندرکاران و مربیان و کشتی‌گیران نسبتا نتیجه داد و ایران مقام سوم مسابقات جهانی کشتی آزاد در نروژ را از آن خود کرد. درخشش کشتی‌گیرانی مانند حسن یزدانی،کامران قاسم‌پور و امیرحسین زارع و دیگر قهرمانان دل بسیاری از ایرانیان را شاد کرد. در حاشیه مسابقات جهانی کشتی نروژ سخنان رئیس فدراسیون کشتی یعنی علیرضا دبیر که در حال آماده‌کردن بقیه نفرات تیم بود، موجب واکنش‌های گسترده و دلخوری گروهی از هم‌وطنان شد. ..
علیرضا دبیر گفت: «دیدید با طلای یزدانی چقدر بچه‌شیعه‌ها خوشحال شدند، شما هم همه توانتان را بگذارید تا دل مردم را شاد کنید». اگرچه دبیر بدون قصد قبلی و بدون برنامه‌ریزی این سخنان را بر زبان آورده و قصد دیگری نداشت اما این سخنان واکنش‌هایی را در پی داشت.
1- ایران عزیز ما محل سکونت هم‌وطنانی است که با وجود تفاوت‌های مذهبی و دینی در یک ویژگی فراگیر مشترک هستند و آن هم علاقه به سرنوشت کشور و پاسداری از میراث پیشینیان با حقوق شهروندی و تکالیف شهروندی مشترک است. در جریان تجاوز ارتش عراق به کشورمان همه ایرانیان در دفاع از کشور نقش داشتند. هم‌وطنان شیعه‌مذهب، سنی‌مذهب، مسیحی، زرتشتی، یارسانی، کلیمی و دیگر ایرانیان با اعتقادات دینی و مذهبی متفاوت در یک نقطه اشتراک داشتند؛ آن‌هم دفاع از سرزمین و سرنوشت کشور بود. خون‌های زیادی نیز برای دفاع از کشور جاری شد.
2- دشمنان کشور در گذشته و به‌ویژه در سده اخیر برای پیشبرد اهداف خود همزیستی عمیق ایرانیان را نشانه رفته و برخی نیز در داخل آگاهانه و ناآگاهانه در این مسیر گام برمی‌دارند. بر مسئولان کشوری در بخش‌های مختلف کشوری و لشکری بایسته و ضروری است تا با آگاهی و مسئولیت‌پذیری با این مختصات فرهنگی و اعتقادی برخورد کنند. همچنین دستگاه‌های فرهنگی کشور دراین‌باره باید زمینه آموزش‌های لازم را به رسانه‌های جمعی و مسئولان کشوری فراهم کنند. اگرچه علیرضا دبیر در یک برنامه پیش‌بینی‌نشده و با تأکید بر ویژگی اکثریت ایرانیان یعنی شیعیان از شادی این گروه سخن گفت، اما تردیدی نیست که همه ایرانیان و از جمله ایرانیان سنی‌مذهب و ایرانیان ارمنی و آشوری و دیگر ایرانیان از پیروزی دلاور جویباری و دیگر پهلوانان ایرانی شاد شدند. مگر غیر از این است که در قالب تیم ملی کشتی و والیبال و وزنه‌برداری در سال‌های گذشته تعدادی از قهرمانان سنی‌مذهب با پیروزی‌های خود دل همه ایرانیان را شاد کردند یا فوتبالیست ارزنده کشور سردار آزمون در سال‌های گذشته با درخشش خود موجب شادی و خوشحالی بسیاری از ایرانیان شده است؟ آیا ایرانیان وطن‌دوست لبخندهای همیشگی زنده‌یاد سیامند رحمان را فراموش می‌کنند! آیا سیامند با درخشش مستمر خود دل همه ایرانیان از جمله شیعیان را شاد نکرد؟ روی این یادداشت افزون بر علیرضا دبیر با آن دسته از افرادی است که پس از اشتباه ناخواسته دبیر به دفاع از این نوع سخنان مطالبی منتشر کردند؛ گویی این افراد نمی‌دانند این رویکرد بر شاخ نشستن و بن‌بریدن است و بازی در زمین دشمنانِ وحدت و همبستگی ملی ایرانیان. امید است قهرمان دیروز و رئیس امروز فدراسیون کشتی یعنی آقای علیرضا دبیر با تأسی از رسم پهلوانی و با اصلاح گفته‌های خود، دل دیگر ایرانیان را شاد کند و مانند گذشته نشان دهد پهلوان همه ایرانیان است.