سایه‌روشن‌های چراغانی یک «قلعه»!

مسئولان فدراسیون فوتبال و در راس آنها مهدی تاج، 103 روز زمان نیاز داشتند تا سکاندار جدید تیم ملی را معرفی کنند. تیم ملی تحت هدایت کارلوس کی روش، 8 آذر یکی از مهم ترین دیدارهای تاریخ فوتبال مان را برگزار کرد و در حالی که تنها به یک تساوی برای تاریخ سازی و صعود از گروه B جام جهانی نیاز داشت، برابر آمریکا شکست خورد و به خانه بازگشت. پس از آن پروسه تکراری و خسته کننده انتخاب سرمربی و بازی با نام ها آغاز شد. در نهایت نام امیر قلعه نویی اعلام شد تا این پرونده بسته شود؛ او برنده رقابتی نام گرفت که پیش تر در صفحه شخصی اش در اینستاگرام از حضور در آن انصراف داده بود!

امیر قلعه‌نویی که همواره یکی از خبرسازترین و مورد توجه ترین چهره های فوتبال ایران بوده، بعد از 16 سال به آرزویش رسید و حالا دوباره عنوان سرمربی تیم ملی را یدک می کشد. قلعه نویی حدود 16 سال پیش، برای یکسال سرمربی تیم ملی بود و در 17 بازی روی نیمکت این تیم نشست که حاصل آن 10برد، 6 تساوی و یک شکست بود. بازگشت او به تیم ملی، موافقان و مخالفانی دارد و علاوه بر این می توان نکات مثبت و منفی سرمربی جدید تیم ملی را روی دو کفه ترازو قرار داد.

منتقدان انتخاب قلعه نویی می گویند او در سال های گذشته توفیق چندانی نداشته و یک دهه از آخرین جامی که به دست آورده، می گذرد. به عبارتی او سالها از کسب افتخار و جام دور بوده و این درحالی است که هدایت تیم هایی چون استقلال، تراکتور، سپاهان و گل گهر را برعهده داشته که جزو تیم های متمول و بعضا پرمهره لیگ محسوب می شوند. این نقد و ایراد در حالی به قلعه نویی وارد است که به یاد بیاوریم او در مقطعی مرد جام ها بود و دهه ۸۰ و دو سال ابتدایی دهه۹۰ عصری طلایی را پشت سرگذاشت. از سویی واقعیتی وجود دارد مبنی بر اینکه در سال های گذشته رابطه او و هواداران تیم هایی که سرمربیگری اش را برعهده داشته، سینوسی بوده و حتی بخشی از طرفداران استقلال هم دیگر اقبال چندانی به این مربی ندارند.

با تمام این اوصاف امیر قلعه نویی طرفدارانی هم دارد. این بخش از دوستداران فوتبال معتقدند در میان تعدادی از مربیان موفق دهه 80 مثل منصور ابراهیم زاده، فرهاد کاظمی و مجید جلالی که دیگر خبری از آنها در سطح اول فوتبال کشور نیست و حتی بعضی از آنها خانه نشین شده اند، قلعه نویی همچنان جزو نام های اصلی فوتبال مان است و در همین یک دهه اخیر، شانه به شانه مدعیان لیگ رقابت کرده است. بنابراین ثباتی که قلعه نویی در مربیگری داشته، موید استحقاق او برای نشستن روی نیمکت تیم ملی است. طرفدارانش معتقدند او باید به این جایگاه می رسید تا پروژه ای که به زعم خودش، 16 سال پیش به خاطر فشار رسانه ای وقت ناتمام ماند را به سرانجام برساند. البته امیر در سال‌های گذشته چند بار گزینه هدایت تیم ملی شد و حتی پیش از اسکوچیچ در آستانه رسیدن به نیمکت موردعلاقه اش بود اما این وصال شکل نگرفت. حالا او به جایگاه محبوبش رسیده است؛ باید منتظر بمانیم و ببینیم ریسه‌هایی که با آن «قلعه» تیم ملی و سرمربی اش چراغانی شده، قدرت لازم برای نورافشانی را دارد یا اینکه جعبه برق آن معیوب است و در میانه مجلس(جام ملت های آسیا 2023) اتصالی می‌کند و اجازه نمی‌دهد میهمانان لذت کافی را از آن ببرند!