سفر به سرزمین عجایب(۴)
ماهان؛ شهر هزار چهره
در ادامه سفر به شهرهای گوناگون ایران و کسب شناخت و بررسی زمینههای سرمایهگذاری، راهی ماهان در استان کرمان شدم. ماهان، شهری زیبا در جنوب شرقی ایران از توابع استان کرمان.
در ادامه سفر به شهرهای گوناگون ایران و کسب شناخت و بررسی زمینههای سرمایهگذاری، راهی ماهان در استان کرمان شدم. ماهان، شهری زیبا در جنوب شرقی ایران از توابع استان کرمان. به استان کرمان رفتم و هدف اصلیام ماهان و کویر لوت بود. میخواستم با چشمانم از آسمان کویر ستاره بچینم و پا در شنهای روان بگذارم. شنهای روان در کویر ایران بهمثابه آب میمانند؛ چون نرم هستند و لطافت دارند، اما اگر به حرکت دربیایند و سرعت بگیرند، همه چیز را در خود فرومیبرند. سفر به استان کرمان را با تجدید دیدار از مزار سرباز وطن حاج قاسم سلیمانی آغاز کردیم. اگرچه خودش را سرباز وطن نامید، که به راستی برازنده ایشان بود، اما سرداری بود قهرمان و محبوب دلها.
پس از آن، در جلسهای با حضور بخشدار، امامجمعه شهر ماهان و برخی از مسئولان این شهر، به بررسی کمبودها و ظرفیتهای موجود پرداختیم و در آنجا متوجه شدم ماهان نیز درگیر همان معضلاتی است که عمده شهرهای ایران زیبایمان درگیر آن هستند؛ امکانات و ظرفیتهای خدادادی بسیار و نبود برنامهریزی و سرمایه کافی برای رشد و توسعه شهر. این شهر به دلیل قرارگرفتن در دامنه کوههای جوپار و پلوار، یکی از مناطق بسیار خوشآبوهوای استان کرمان است و از شهرهای گردشگری ایران بهشمار میآید. اما دریغ از یک هتل زیبا و خوب در شأن مردم ایران و دریغ از زیرساختهای حملونقل مناسب. ماهان منطقهای است پر از باغهای دیدنی و بناهای تاریخی. بیراه نیست اگر آن را شهر هزار چهره بنامیم. ازجمله باغها و بناهای مهم ماهان میتوانم به باغ شاهزاده، حمام باغ شاهزاده، آرامگاه شاهنعمتالله ولی، خانه یا عمارت شترگلو، هفتباغ و مجموعه توریستی آسیاب بادی کرمان اشاره کنم. اقامتگاه ما در هتل شاهنعمتالله ولی، در نزدیکی مقبره شاهنعمت الله ولی بود که بسیار مناسب و البته قابل رسیدگی بیشتر بود.
ظاهرا دعوای مالکیت بین دستگاههای حاکمیتی ازجمله اوقاف مانع از بازسازی درست و جذب گردشگر شده است که جای بسی تأسف دارد. جنوب ایران آنقدر جذابیت و زیبایی دارد که در صورت وجود ناوگان حملونقل مناسب در کنار اقامتگاه و هتلهای مناسب، شاهد خیل گردشگران ایرانی خواهد بود. از آنجایی که ایران ما پهناور است و بیشترین تجمع جمعیت در شمال و مرکز واقع شده، دسترسی به شهرهای جنوبی با خودرو، آنهم با این وضعیت جادهها و تصادفهای موجود، موجب میشود تا استانهای شمالی اولین انتخاب باشند.
تأسیس اتوبان تهران-شمال نیز بر این موضوع تأثیر مضاعف خواهد گذاشت و همچنان شمال را مقصد اول گردشگری نگه خواهد داشت. البته همه ایران زیبا است و چه خوب که شمال ایران پربازدید باشد، اما برای توزیع مناسب گردشگری و برای اینکه مردم ایران با زیباییهای جنوب ایران بیشتر آشنا شوند، قبل از هر سرمایهگذاریای به سیستم حمل مناسب هوایی (هواپیماهای استاندارد به تعداد کافی و فرودگاههای مدرن) نیازمندیم. تهیه بلیت هواپیما در قرن بیستویکم در ایران به یک معضل بدل شده و به راحتی قابل حصول نیست. این معضل باعث خواهد شد حتی اگر سرمایهگذار اقدام به تأسیس یک مجموعه گردشگری مناسب در جنوب کشور کند، به دلیل دسترسی سخت و خالیماندن از مسافر، هدف حاصل نشود.
بنابراین برای رسیدن به برخی از اهداف و پیشبرد کارها باید سیاستهای کلی به کمک بیایند؛ از همین رو است که بارها تأکید کردهام ایران نیازمند توسعه متوازن است. در این سفر، از زورخانه کرمان هم دیداری داشتم و پهلوانان ایرانی نمایشی از این ورزش سنتی ایران را به اجرا گذاشتند. توجه به نمادهای ایرانی نهتنها برای گردشگر ایرانی جذابیت دارد، بلکه برای گردشگران خارجی نیز تماشایی است. متأسفانه ما حتی در تهران، پایتخت کشور هم زورخانهای قابل تأمل و تماشایی نداریم. یکی از جذابیتهای استان کرمان و شهر ماهان این بود که به فاصله کمتر از یک ساعت از شهر ماهان که زمستانهای سرد و تابستانی معتدل دارد، به کویر لوت میرسید که زمستانی نهچندان سرد و تابستانی سوزان دارد. شرکت ماهان در دل کویر اقامتگاهی بسیار زیبا تأسیس کرده است که در گفتوگویی که با برخی از پرسنل داشتم، در فصل تابستان و گرمای آن فصل معمولا بلااستفاده است. این در حالی است که با تبلیغ و ایجاد شرایط مناسب، حتی در فصل تابستان نیز این اقامتگاه و اقامتگاههای مشابه میتوانند پذیرای گردشگران داخلی و بهویژه خارجی ازجمله روسیه باشند که تجربه یک هوای گرم و سوزان و به دور از سرمای سیبری میتواند برایشان متفاوت و حتی جالب باشد.
در این سفر مفتخر شدم لوح شهروند افتخاری ماهان به اینجانب اهدا شد که احساس مسئولیت من را در قبال ماهان زیبا، بیش از پیش میکند. اگرچه همه ما در قبال ایران و سازندگی آن وظیفه داریم، اما در این میان توسعهگران وظایف مدنی بیشتری بر دوش دارند و امید است تا دستگاههای اجرائی و قانونگذار، با شناخت و تعریف جایگاه حقوقی توسعهگر، راه را برای آنان با تسهیلگری بیشتر بگشایند.