رنسانس در جهان

 ‌توماس فریدمن‌ در نیویورک‌تایمز مطلبی درباره نحوه استفاده ترامپ و هریس از هوش مصنوعی نوشته است. او نوشته: «‌در برهه‌ای قرار داریم که جهان به آستانه دستیابی به هوش مصنوعی نزدیک می‌شود؛ پدیده‌ای که پیش‌بینی می‌شود در چهار سال آینده واقعیت یابد و ممکن است روند‌های اجتماعی، اقتصادی و حتی فکری بشریت را دگرگون کند. توسعه و کنترل هوش مصنوعی به همکاری‌های گسترده و نظارت بین‌المللی نیازمند است. رئیس‌جمهور آینده آمریکا باید بتواند ائتلافی جهانی ایجاد کند تا از این فناوری فوق‌العاده پیچیده، به‌گونه‌ای ایمن و مسئولانه استفاده شود. هوشی که به‌زودی فراتر از مرز‌های ادراک انسانی عمل خواهد کرد، نیازمند همبستگی و هدایت خردمندانه جهانی است؛ چیزی که تنها یک رهبر توانمند می‌تواند محقق کند‌». نویسنده در این مقاله به فعالیت‌های دونالد ترامپ اشاره کرد. ترامپ در دولت خود از یک طرف به سرعت واکسن کووید‌۱۹ را توسعه داد و از طرف دیگر، با ایجاد شک و شبهه درباره واکسن، موج ضد واکسیناسیون را تقویت کرد. این تناقض آشکار، نشانگر نگرشی است که نمی‌تواند مسئولیت‌پذیری و تفکر عمیق را در عرصه علم و فناوری جهانی ترویج دهد. فریدمن نوشته است‌: «‌در شرایط کنونی، تمرکز ترامپ بر افزایش تعرفه‌های تجاری قرار دارد. هدف او از این سیاست‌ها، محدود‌کردن واردات خودرو، اسباب‌بازی و سایر کالا‌ها از کشور‌های متحد آمریکا به خاک این کشور است. به‌ نظر می‌رسد تنها فناوری‌ای‌ که ترامپ حقیقتا به آن علاقه‌مند است، شبکه اجتماعی شخصی او، «تروث‌سوشال»، است که به‌‌عنوان جایگزینی برای ایکس ارائه شده است. او که خود را «نابغه‌ای» می‌داند، شاید پذیرای این ایده نباشد که روزی هوش مصنوعی‌ای برتر از او وجود داشته باشد. در نقطه مقابل، کامالا هریس با تجربه‌ای عمیق در حوزه اجرای قانون، ارتباط نزدیک با سیلیکون‌ولی و دانش ارزشمندی که در چهار سال گذشته در حوزه هوش مصنوعی کسب کرده است، آماده‌تر به‌ نظر می‌رسد تا با چالش‌های پیش‌رو مقابله کند. این مجموعه از قابلیت‌ها، او را به گزینه‌ای شایسته برای این مسئولیت خطیر بدل کرده است‌». به نوشته این ستون‌نویس، «‌از نکات شایان توجه انتخابات ۲۰۲۴، هم‌زمانی آن با برآمدن هوش مصنوعی است؛ ‌پدیده‌ای که احتمالا ساختار زندگی بشر را به‌کلی دگرگون خواهد کرد. با‌این‌حال، این مسئله عمدتا در جریان انتخابات نادیده گرفته شده است. هوش مصنوعی، به‌عنوان یکی از انقلاب‌های بزرگ تاریخ بشر، پیامد‌های گسترده و عمیقی را در حوزه‌های مختلف مانند آموزش، اشتغال، نوآوری، مراقبت‌های پزشکی، رشد اقتصادی و توانمندسازی جهانی افراد در پی دارد. با‌این‌حال، به این موضوعات کلیدی در مناظرات ریاست‌جمهوری و گفت‌وگو‌های عمومی به‌ اندازه کافی ‌توجه نشده است‌. وضعیت کنونی را می‌توان به شرایطی تشبیه کرد که در آن خودرو اختراع شده بود، اما سیاست‌مداران و خبرنگاران همچنان نگران آینده اسب‌ها بودند‌».

فریدمن در ادامه تأکید کرده است‌: «‌بشر امروز در آستانه توانمندی‌های بی‌سابقه‌ای ایستاده است. ما نخستین نسلی هستیم که آگاهانه ماشینی با هوشی فراتر از خودمان خلق کرده‌ایم و در‌عین‌حال، اثرات گسترده و ناخواسته‌ای نیز بر اقلیم و زیست‌بوم جهانی گذاشته‌ایم‌. چالش بزرگ‌ اما در جای دیگری نهفته است؛ ما هنوز به چارچوب ارزشی و اصول اخلاقی مشترکی برای هدایت این قدرت‌های بی‌سابقه دست نیافته‌ایم. اکنون بیش از هر زمان دیگری‌ نیازمند اصولی مشترک هستیم که بتواند بهره‌برداری مسئولانه و اخلاقی از این توانایی‌ها را تضمین کند. شاید هیچ‌کس بیش از رئیس‌جمهور آینده ایالات متحده نتواند نقشی حیاتی در ترسیم و هدایت این مسیر ایفا کند و ما را به سوی آینده‌ای ایمن‌تر و متعادل‌تر هدایت کند. این تحولات، چشم‌انداز آینده‌ای روشن را ترسیم می‌کنند؛ از رشد بی‌سابقه در بهداشت تا افزایش بهره‌وری کشاورزی و... نوآوری‌ها می‌توانند هم‌زمان فرایند‌های طراحی، تولید و نوآوری را هوشمندتر، سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر کنند. ما در آستانه یک رنسانس جدید هستیم؛ رنسانسی که نه‌تنها کشور‌های ثروتمند، بلکه تمامی جهان را از مواهب خود بهره‌مند خواهد کرد». در بخش دیگری از این مقاله تأکید شده است: «در وضع مقررات باید با احتیاط عمل کرد تا پتانسیل‌های مثبت هوش مصنوعی تحت تأثیر قرار نگیرد. در این لحظه تاریخی، ما نمی‌توانیم اشتباه کنیم‌».

در این مقاله از مشاوره‌های کریگ ماندی، اریک اشمیت، مدیرعامل پیشین گوگل و هنری کیسینجر یاری گرفته شده است.