قصهای معمایی با بازیهای باورپذیر
بیشک پلتفرمها نقش ویژهای در سرگرمیسازی مخاطبان ایرانی بازی میکنند. هرچند به گفته مختصصان حوزه رسانه، پلتفرمهای ایرانی همچنان مسیری طولان برای رشد و بالندگی بیشتر پیشرو دارند، طی چند سال گذشته محصولات پلتفرمهای ایرانی طیف زیادی از مخاطبان را با خود همراه کردهاند و تنوع محصولات این حوزه در بسیاری از گونهها قابل تأمل است.


بیشک پلتفرمها نقش ویژهای در سرگرمیسازی مخاطبان ایرانی بازی میکنند. هرچند به گفته مختصصان حوزه رسانه، پلتفرمهای ایرانی همچنان مسیری طولان برای رشد و بالندگی بیشتر پیشرو دارند، طی چند سال گذشته محصولات پلتفرمهای ایرانی طیف زیادی از مخاطبان را با خود همراه کردهاند و تنوع محصولات این حوزه در بسیاری از گونهها قابل تأمل است. هرچند باید به این حقیقت هم اشاره کرد که در سه سال گذشته، بسیاری از کارگردانهایی که در سینما فعالیت چشمگیری داشتند، پلتفرمها را برای ادامه مسیر حرفهای مناسبتر دیدند که قطعا یکی از دلایل روشن این موضوع برای فیلمسازان اجتماعی، عدم توجه کافی از سمت مدیران فرهنگی به این گونه در سینمای ایران بوده است.
مصطفی تقیزاده ازجمله کارگردانهایی است که تجربه کار در پلتفرم را دارد و اغلب آثارش با اقبال خوبی از سوی مخاطبان روبهرو شده است و «جانسخت» تازهترین تجربه او در شبکه نمایش خانگی است.
او این بار قصهای ملتهب و معمایی را برای ساخت سریال و ترکیبی از بازیگران مطرح سینمای ایران را برای این همراهی انتخاب کرده است؛ بازیگرانی که پیش از این نیز در شبکه نمایش خانگی تجربههای موفقی داشتند و این بار هم در کنار یکدیگر به روند روایت قصه کمک قابل توجهی میکنند.
مهرداد صدیقیان، الناز حبیبی، فرهاد اصلانی، مجتبی پیرزاده، مرتضی تقیزاده، امیرحسین هاشمی، مجید یوسفی و ماهور الوند، ازجمله بازیگران این مجموعه هستند. به نظر میرسد قصههای معمایی همواره برای مخاطب ایرانی جذاب و پرکشش است و سریالهایی با چنین مضامینی در ذهن مخاطب تأثیر بیشتری گذاشته است.
تا پیش از این، سریال «پوست شیر» ازجمله سریالهایی بود که با تعلیق و قصهگویی خاص خود به یکی از سریالهای پرمخاطب شبکه نمایش خانگی تبدیل شده بود و «جانسخت» را نیز میتوان سریالی دانست که توجه بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کرده است. همراهی چند دوست قدیمی و هممحل برای آزادی یکی از دوستانشان که در مخمصه عجیبی گرفتار شده، محرک روایت قصه است و البته دستوپازدن آنها برای رهایی او و بودن در موقعیتهایی که عمق این رفاقت را بهتر و بیشتر تصویر میکند.
شاید یکی از ویژگیهای شخصیتپردازی این سریال، نمایش وجوه مختلف نقشهاست. نمیتوان در مورد بسیاری از شخصیتهای اصلی این سریال خیر یا شر مطلق را خطاب کرد. شخصیت حامد با نقشآفرینی مرتضی تقیزاده، ازجمله نقشهایی است که بین مخاطبان این سریال بیشترین واکنش را داشته است.
شخصیتی که به دلیل وابستگی عمیقش به برادر ازدسترفته، تلاشش را برای احقاق حق، البته به شیوه خودش، انجام میدهد و کنشهای او در میان مخاطبان این سریال همواره بحثبرانگیز است. با این حال در مورد این شخصیت هم میتوان متوجه شد که او در یک لجبازی عجیب با فرزاد، با نقشآفرینی مهرداد صدیقیان، است و کنشهایش شکلی از همین لجبازی است.
اما نمیتوان از این موضوع چشمپوشی کرد که توانایی او در ایفای چنین نقشی، به باورپذیری آن کمک قابل توجهی کرده است. همینطور مجتبی پیرزاده که حضورش در این سریال در مقاطعی که استیصالش را میبینیم، چشمگیر و باورپذیر است. در نهایت این سریال را میتوان یکی از نمونههای موفق سریالهای اخیر شبکه نمایش خانگی دانست.