انتخابات و ما ادراک ما الانتخابات
سیدشهاب‌الدین طباطبایی
فعلا آرایش سیاسی که در آرایشگاه شورای نگهبان انجام شده به کچل‌شدن یک طرف رقابت انجامیده، اما معتقدم هنوز فرصت‌هایی برای کاشت مو باقی مانده است و اشکالی ندارد به‌سختی و به مرور دوباره رشد می‌کند. اگر کمی دقیق‌تر و البته بی تعارف‌تر بگویم فعلا ماجرا به قطع هر دوپای یک طرف رقابت انجامیده، لازم است ابتدا جراحت را بست تا این پیکر زنده بماند و حتی لازم باشد با پای مصنوعی در آینده سیاسی کشور امکان تحرک بیابد.حیات یک جریان سیاسی به تحرک‌داشتن در فضای سیاسی است، ولو با پای مصنوعی. ضروری است از هر ظرفیتی گرچه اندک و دور از دسترس در جهت پیشبرد اصلاحات هرچند طولانی و سخت استفاده کنیم. اگر به اصلاحات و تلاش برای پیشرفت کشور معتقدیم که هستیم، نمی‌توانیم و نباید به ناامیدی و خالی‌کردن عرصه فکر کنیم. حتی اگر به اقدام شورای نگهبان که فعلا نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد منجر به کاهش مشارکت مردم در انتخابات شده انتقاد داریم، نمی‌توانیم با رهاکردن نماد جمهوریت، به روشی که منتقد آن هستیم کمک کنیم. در همین شرایط هم صبر و بردباری بیش از قهر و انفعال نتیجه می‌دهد. مشارکت مردم دغدغه همه است، اما بهتر بود تدبیری اندیشیده می‌شد که روند مشارکت مردم رشد صعودی داشت. اگر حرفی برای مردم داریم و ایده‌ای برای اداره کشور، چاره‌ای نیست که از همین ظرفیت موجود حتی ناچیز هم استفاده کنیم. قدرت مردم را دست‌کم نگیریم و به خاطر همین مردم، عرصه را قبل از هر اتفاقی رها و واگذار نکنیم. فعالان سیاسی در چنین مواردی ضمن احترام و همراهی با افکار عمومی، ضروری است به هر روش ممکن تلاش کنند ناامیدی و بی‌انگیزگی کمتری بر جامعه حاکم شود نه آنکه بر آن بدمند. بیان انتقادات و ارائه نظرات اصلاح‌گرایانه در مورد هر نهاد و مقامی حق همه مردم و گروه‌های سیاسی است و در نهایت صبر و ایستادگی بر مواضعی که به نفع مردم و کشور است، از هرچیز دیگر مهم‌تر و اولی‌تر. پیش‌بینی‌ها و نتایج نظرسنجی‌ها تا اینجای کار مشارکت حداقلی را نشان می‌دهد.
متأسفانه کسانی بر این رویه اصرار دارند و شاید از این روند خوشحال باشند. اما باز هم تأکید می‌کنم نادیده‌گرفتن قدرت مردم بزرگ‌ترین خطای سیاست‌مداران است، همان‌طور که صبر و امیدواری بزرگ‌ترین سرمایه است. شخصا معتقدم شایسته نیست به خود اصلاح‌طلب‌پنداری مبتلا شویم، فکر می‌کنم در شرایط امروز بخشی از کاندیداهای موجود انجام اصلاح در روند مدیریت کلان کشور را ضروری می‌دانند. باید کمک کرد روش‌ها برای رسیدن به اصلاحات اساسی با بیشترین هم‌گرایی به نتیجه برسد. اصلا مگر می‌توان کسی را پیدا کرد که به انجام اصلاحات معتقد نباشد؟ هنوز هم می‌شود برای پیشبرد منافع مردم و کشور با تکیه بر همین اندک فرصت باقی‌مانده اقدام کرد. از حالا نمی‌توان آیه یأس خواند، از هر روزنه‌ای هرچند ناچیز باید برای کمک‌کردن به تصمیم‌گیری‌های عاقلانه به دور از هیجان و دعوا استفاده کرد. انتخابات است و غافگیری‌هایش، فعلا شورای نگهبان قدم اول غافلگیری را برداشته، شاید روز انتخابات هم صحنه‌ی غافلگیری دوم این‌بار با قدم مردم خلق شود.
فعلا آرایش سیاسی که در آرایشگاه شورای نگهبان انجام شده به کچل‌شدن یک طرف رقابت انجامیده، اما معتقدم هنوز فرصت‌هایی برای کاشت مو باقی مانده است و اشکالی ندارد به‌سختی و به مرور دوباره رشد می‌کند. اگر کمی دقیق‌تر و البته بی تعارف‌تر بگویم فعلا ماجرا به قطع هر دوپای یک طرف رقابت انجامیده، لازم است ابتدا جراحت را بست تا این پیکر زنده بماند و حتی لازم باشد با پای مصنوعی در آینده سیاسی کشور امکان تحرک بیابد.حیات یک جریان سیاسی به تحرک‌داشتن در فضای سیاسی است، ولو با پای مصنوعی. ضروری است از هر ظرفیتی گرچه اندک و دور از دسترس در جهت پیشبرد اصلاحات هرچند طولانی و سخت استفاده کنیم. اگر به اصلاحات و تلاش برای پیشرفت کشور معتقدیم که هستیم، نمی‌توانیم و نباید به ناامیدی و خالی‌کردن عرصه فکر کنیم. حتی اگر به اقدام شورای نگهبان که فعلا نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد منجر به کاهش مشارکت مردم در انتخابات شده انتقاد داریم، نمی‌توانیم با رهاکردن نماد جمهوریت، به روشی که منتقد آن هستیم کمک کنیم. در همین شرایط هم صبر و بردباری بیش از قهر و انفعال نتیجه می‌دهد. مشارکت مردم دغدغه همه است، اما بهتر بود تدبیری اندیشیده می‌شد که روند مشارکت مردم رشد صعودی داشت. اگر حرفی برای مردم داریم و ایده‌ای برای اداره کشور، چاره‌ای نیست که از همین ظرفیت موجود حتی ناچیز هم استفاده کنیم. قدرت مردم را دست‌کم نگیریم و به خاطر همین مردم، عرصه را قبل از هر اتفاقی رها و واگذار نکنیم. فعالان سیاسی در چنین مواردی ضمن احترام و همراهی با افکار عمومی، ضروری است به هر روش ممکن تلاش کنند ناامیدی و بی‌انگیزگی کمتری بر جامعه حاکم شود نه آنکه بر آن بدمند. بیان انتقادات و ارائه نظرات اصلاح‌گرایانه در مورد هر نهاد و مقامی حق همه مردم و گروه‌های سیاسی است و در نهایت صبر و ایستادگی بر مواضعی که به نفع مردم و کشور است، از هرچیز دیگر مهم‌تر و اولی‌تر. پیش‌بینی‌ها و نتایج نظرسنجی‌ها تا اینجای کار مشارکت حداقلی را نشان می‌دهد.
متأسفانه کسانی بر این رویه اصرار دارند و شاید از این روند خوشحال باشند. اما باز هم تأکید می‌کنم نادیده‌گرفتن قدرت مردم بزرگ‌ترین خطای سیاست‌مداران است، همان‌طور که صبر و امیدواری بزرگ‌ترین سرمایه است. شخصا معتقدم شایسته نیست به خود اصلاح‌طلب‌پنداری مبتلا شویم، فکر می‌کنم در شرایط امروز بخشی از کاندیداهای موجود انجام اصلاح در روند مدیریت کلان کشور را ضروری می‌دانند. باید کمک کرد روش‌ها برای رسیدن به اصلاحات اساسی با بیشترین هم‌گرایی به نتیجه برسد. اصلا مگر می‌توان کسی را پیدا کرد که به انجام اصلاحات معتقد نباشد؟ هنوز هم می‌شود برای پیشبرد منافع مردم و کشور با تکیه بر همین اندک فرصت باقی‌مانده اقدام کرد. از حالا نمی‌توان آیه یأس خواند، از هر روزنه‌ای هرچند ناچیز باید برای کمک‌کردن به تصمیم‌گیری‌های عاقلانه به دور از هیجان و دعوا استفاده کرد. انتخابات است و غافگیری‌هایش، فعلا شورای نگهبان قدم اول غافلگیری را برداشته، شاید روز انتخابات هم صحنه‌ی غافلگیری دوم این‌بار با قدم مردم خلق شود.
