معمای تیم ملی هندبال زنان ایران
تیم ملی هندبال زنان ایران بعد از پایان حضورش در رقابتهای جهانی اسپانیا، اردو را تعطیل کرد و برنامه مشخصی نداشت. فدراسیون هم تصمیم داشت تا شروع رقابتهای آسیایی در آذرماه، با خیال راحت به فکر انتخاب یک سرمربی خارجی برای زنان ایران باشد تا سطح فنی آنها رشد بیشتری کند.
تیم ملی هندبال زنان ایران بعد از پایان حضورش در رقابتهای جهانی اسپانیا، اردو را تعطیل کرد و برنامه مشخصی نداشت. فدراسیون هم تصمیم داشت تا شروع رقابتهای آسیایی در آذرماه، با خیال راحت به فکر انتخاب یک سرمربی خارجی برای زنان ایران باشد تا سطح فنی آنها رشد بیشتری کند. در این میان اما اتفاق جدیدی افتاده و آنها که چندصباحی میشود اردو را ترک کردهاند باید خیلی سریع جمع شده و خودشان را مهیای حضور در بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی کنند که قرار است کمتر از 40 روز دیگر در قونیه برگزار شود. اینجا درست همان جایی است که وضعیت تیم ملی هندبال زنان ایران را شبیه به یک معما میکند! ایران پیش از این و با اعلام مسئولان برگزاری رقابتهای همبستگی، تیمی در هندبال زنان نداشت. پیشتر عنوان شده بود که فقط هشت تیم که جایگاه بهتری در رنکینگ جهانی داشته باشند میتوانند تیم زنان را به این رقابتها بفرستند. با وجود آنکه اسم این بازیهای رقابتهای همبستگی کشورهای اسلامی است، این موضوع به آن معنی نیست که رقابت تمام و کمال بین کشورهای مسلمان برگزار میشود بلکه کشورهایی که بخش کوچکی از مسلمانان را هم داشته باشند، میتوانند در این مسابقات نماینده داشته باشند. ایران در آخرین دور از رقابتهای جهانی در رده 31 قرار گرفت که همین جایگاه، مسئولان مربوطه را قانع کرده بود که تیم هندبال زنان شانسی برای حضور در بازیهای همبستگی نخواهد داشت. با این حال، اتفاق بحثبرانگیز مربوط به زمانی بود که اسامی تیمهای شرکتکننده در رقابتهای همبستگی هندبال در بخش زنان اعلام شد: افغانستان، الجزایر، آذربایجان، بنگلادش، کامرون، سنگال، ترکیه و ازبکستان. با مرور تیمهایی که قرار بود در این تورنمنت شرکت کنند مشخص شد که فقط دو تیم ازبکستان و کامرون در بین 32 تیم برتر هندبال زنان جا دارند و بقیه رنکینگ پایینتری نسبت به تیم ملی هندبال زنان ایران دارند. به قرار، کمیته برگزاری این رقابتها معیار را سابقه حضور تیمها در بازیهای همبستگی قرار داده بود و از همین رو، تیم ملی هندبال زنان ایران را نپذیرفته بود. این موضوع با اعتراض رسمی مسئولان کمیته ملی المپیک روبهرو شد. آنها با ارسال نامهای به مسئولان برگزارکننده خواستار رسیدگی و شفافیت در این مورد شده و نهایتا درخواست دادند تا تیم ملی هندبال زنان ایران هم به فهرست تیمهای حاضر در این تورنمنت اضافه شود. این درخواست با چراغ سبز روبهرو شده و سه روز پیش مشخص شده که هندبالیستهای زن ایرانی هم باید در رقابتهای قونیه به میدان بروند! حالا مسئله زمان اهمیت زیادی پیدا کرده و این تیم که اتفاقا با توجه به جایگاه سایر تیمها ممکن است بخت کسب مدال هم داشته باشد باید در سریعترین حالت ممکن کار را شروع کند. با این حال، این موضوع فقط بخشی از مشکلات پیشرو است چون همانطور که در بالا عنوان شد تیم ملی هندبال زنان ایران در این مقطع اصلا سرمربی ندارد که بخواهد برنامهای مدون برای بازیهای پیشرو داشته باشد. طبق وعده قبلی قرار بود که یک سرمربی خارجی برای این تیم به خدمت گرفته شود ولی حالا که برنامه تیم ملی هندبال زنان عوض شده و فرصت چندانی نیست، احتمالا داستان انتخاب سرمربی هم به ابهامات موجود اضافه خواهد کرد. این اتفاقات آنی در شرایطی رخ داده که روز گذشته افسانه دهقانی نایب رئیس زنان فدراسیون هندبال در گفتوگو با ایسنا، وعده داده مشکلات موجود به سرعت حلوفصل شود؛ هرچند که از صحبتهایش اینطور برمیآید که احتمالا نتوانند مربی خارجی در این مقطع زمانی به تیم اضافه کنند. او گفته است: «تا مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی فاصله زیادی نداریم. از طرفی هم یکی دو روز است که کمیته ملی المپیک به ما اعلام کرده که حضور زنان در این مسابقات قطعی شده است. با این شرایط برنامه ما فشرده خواهد شد چون ما خود را برای مسابقات قهرمانی آسیا در آذر آماده میکردیم. در حال حاضر که کمتر از یک ماه و نیم تا بازیهای کشورهای اسلامی بیشتر فرصت نداریم، باید سریعا کادر فنی را تشکیل دهیم. کادر که تشکیل شد به سرعت آغاز اردوها را برنامهریزی میکنیم. ما بهجد مسئله انتخاب مربی خارجی را پیگیری کردیم ولی هنوز به قطعیت کامل نرسیده است. حال که تا بازیهای همبستگی فرصت خیلی کمی داریم باید این موضوع را سریعا در این هفته در هیئت رئیسه مطرح کنیم و تصمیم درستی بگیریم. قطعا اگر مربی خارجی هم بخواهد بیاید گرفتن ویزا پروسه زمانبری خواهد داشت و شاید نتوانیم برای بازیهای همبستگی برنامه درستی داشته باشیم یا اگر هم شرایط فراهم شود مربی خارجی در این بازه زمانی شرایط ما را نپذیرد. این است که ما در یک شرایط سخت تصمیمگیری هستیم».