پایان افسانه مرد اسپانیایی در ایران؟

یک سال قبل، به طور دقیق‌تر قریب به 11 ماه قبل بود که پاکو خمس، سرمربی مطرح اسپانیایی، به‌عنوان یکی از شگفتانه‌های محمدرضا زنوزی، به‌عنوان سرمربی جدید تراکتور معرفی شد و به تبریز آمد. کارنامه‌اش چه به‌عنوان بازیکن و چه سرمربی آن‌قدر جذاب بود که بتوان به آن به‌عنوان رزومه‌ای قابل اعتنا استناد کرد.

 پاکو خیلی زود نشان داد آن کارنامه را بی‌دلیل نساخته است. او در چشم به‌هم‌زدنی تراکتور را تبدیل به تیمی جذاب کرد که نمایش چشم‌نوازش حسابی فوتبالی‌ها را سر کیف آورده بود. آمارش در تراکتور به‌ویژه در بازی‌های نخست چنان شگفت‌آور بوده که تراکتور را در قالب یک تیم متحول‌شده به فوتبال ایران معرفی کند. برای بزرگی کاری که پاکو در آن روزها در تراکتور انجام داد، فقط کافی است به شایعاتی که دو ماه بعد درباره‌اش شکل گرفت، رجوع کرد. زمستان سال گذشته بود که روزنامه مطرح اسپانیایی خبر داد که فدراسیون فوتبال ایران در پی رایزنی با پاکو خمس اسپانیایی است تا او را به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی معرفی کند. فدراسیون تکذیب کرد و نهایتا هم امیر قلعه‌نویی به‌عنوان سرمربی معرفی شد؛ ولی نتایجی که پاکو در فوتبال ایران گرفته بود، شایعه را باورپذیر می‌کرد. بسیاری اعتقاد داشتند اگر این مرد اسپانیایی زودتر از اینها سر از تبریز درمی‌آورد، می‌توانست خیلی زود از این تیم، یک قهرمان جدید بسازد. هرچه بود؛ ولی خمس فصل را با کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا با تراکتوری‌ها به پایان رساند. زنوزی که آن زمان خیالش از نیمکت راحت شده بود، برای این مرد اسپانیایی با ولخرجی به دل بازار زد و هرچه ستاره به‌دردبخور بود را برای تراکتور خرید. او امید داشت معجون ستاره‌ها با اندیشه اسپانیایی کار خودش را کند و تراکتور تبدیل به قطبی قدرتمند در فوتبال ایران شود. در واقع ایده زنوزی ساختن یک تیم کهکشانی بود تا با فاصله زیادی از دیگر رقبا، جام قهرمانی را به دست بیاورد؛ هرچند او نیم‌نگاهی به عبور از مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا و حضور در مرحله گروهی این جام معتبر هم داشت؛ ولی فصل که شروع شد، کاخ آمال تبریزی‌ها فروریخت. خمس با آن‌همه ستاره نتوانست برابر دو رقیب مستقیمش یعنی سپاهان و پرسپولیس نتیجه بگیرد. به هر دو تیم قافیه را باخت. آن روزها بحث بر سر این بود که باید به این تیم متحول‌شده که دوجین ستاره تازه پا به آن گذاشته بودند، زمان داد تا خودش را پیدا کند. نتیجه از آن برهه تا به الان عجیب‌وغریب بوده؛ یعنی تراکتوری‌ها هم امیدوار شده‌اند و هم ناامید مانده‌اند؛ ولی اگر قرار بر کسب امتیاز و رتبه باشد، می‌توان به‌عنوان یک افول و شکست آن  را در نظر گرفت. تراکتور که هفته اول و دوم را به رقبای جدی‌اش در مسیر قهرمانی باخته بود، دو روز قبل در تهران، به استقلال هم بازی را با دو گل واگذار کرد تا نشان دهد راه بردن بازی‌های شش‌امتیازی را بلد نیست. از آن مهم‌تر اینکه خمس و تیمش نشان‌ داده بی‌خیال ثبات در این فصل شده و موج سینوسی را از بر هستند. 

همان‌طورکه عنوان شد، تراکتور لیگ را با دو باخت استارت زد و سپس در خانه به شارجه امارات باخت تا شانس حضور در دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا را از دست بدهد. بعد از آن، چهار پیروزی و چهار کلین‌شیت متوالی از راه رسید. درست در همان زمانی‌ که به نظر می‌رسید این تیم اوج گرفته، آنها مقابل شمس‌آذر و ذوب‌آهن با وجود نمایش نه‌چندان بد، بدون امتیاز از زمین خارج شدند؛ سپس پیروزی مقتدرانه 3 بر صفر در جدال با نساجی امیدها را مجددا به سکوهای یادگار بازگرداند؛ ولی باخت 2 بر صفر برابر استقلال حکم آب سردی بود که بر پیکره این تیم ریخته شد. حالا آنها در ۱۱ بازی (با احتساب بازی‌شان در پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا) بیش از اینکه برده باشند، باخته‌اند: شش باخت در مقابل پنج برد. فاصله ایجاد‌شده آنها با استقلال صدرنشین هم نگران‌کننده به نظر می‌رسد. این تیم با 15 امتیاز سعی کرده خودش را در دل تیم‌های بالانشین جا دهد؛ ولی مسئله اینجاست که همین حالا فاصله‌اش با صدرنشین جدول هفت امتیاز است و اگر استقلال بازی معوقه‌اش را هم ببرد، آن وقت این فاصله دو‌رقمی می‌شود. اینکه پس از 10 هفته فاصله تراکتور با آن‌همه خرید اسمی با تیم صدرنشین جدول 10 امتیاز باشد، قطعا در هیچ‌کدام از برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت این تیم گنجانده نشده است.

 چنین شده است که اکنون پاکو خمس جذابیت اولیه‌اش برای فوتبال ایران در سطح کلی و احتمالا هواداران تراکتور را هم از دست داده و این روزها بیش از آنکه صحبت امیدوارانه‌ای درباره این مرد اسپانیایی به گوش برسد، شایعات قطع همکاری با او زمزمه می‌شود. اگرچه مسئولان تراکتور در چند نوبت عنوان کرده‌اند پشت این مربی خواهند ماند؛ ولی افول افسانه این مربی اسپانیایی، روزهای سختی را در فوتبال ایران برایش رقم زده است.