پاسخ شرکت نفت و گاز پارس به «شرق»
شرکت نفت و گاز پارس، در واکنش به مقاله «عددسازی گازی؟» که در شماره 4712 و تاریخ ۱۱ آذر سال جاری منتشر شده بود، پاسخی را به روزنامه شرق ارسال کرده است که در ادامه میخوانید:
شرکت نفت و گاز پارس، در واکنش به مقاله «عددسازی گازی؟» که در شماره 4712 و تاریخ ۱۱ آذر سال جاری منتشر شده بود، پاسخی را به روزنامه شرق ارسال کرده است که در ادامه میخوانید:
1. اتمام توسعه میدان گازی پارس جنوبی و ورود به مرحله نگهداشت تولید:
برای تمامی میادین هیدروکربوری، چهار مرحله اکتشاف، توسعه، تولید و افت تولید تعریف میشود که میدان گازی پارس جنوبی، با توجه به توسعه بیشتر فازهای تعریف شده و گذشت بیش از 20 سال از شروع تولید، در ابتدای مرحله افت تولید قرار دارد. بنابراین، اساسا انتظار ادامه روند توسعه و افزایش تولید از این میدان، مشابه روند طیشده طی 25 سال گذشته، انتظاری نادرست و غیرفنی است. البته به موازات افت تولید فازهایی که قبلا توسعه یافته؛ توسعه تنها فاز باقیمانده میدان (فاز 11) و انجام عملیاتهای تعمیراتی میتواند در مقیاسی کوچکتر از سالهای ابتدایی توسعه، بر تولید میدان بیفزاید.
مهمترین دغدغه در مرحله افت تولید، برنامهریزی و اجرای راهکارهای نگهداشت تولید است که در صورت عدم اجرای آنها، میدان گازی پارس جنوبی با افت شدید تولید مواجه خواهد شد. در این چهارچوب و با توجه به تدابیر اندیشیدهشده توسط متولیان این میدان عظیم، مطالعات مفهومی فشارافزایی به اتمام رسیده است و پیشبینی میشود با اتمام مطالعات پایه در آینده نزدیک، این پروژه وارد فاز اجرائی شود. همچنین، علیرغم اینکه بر اساس نتایج مطالعه تعریف چاههای درونمیدانی، زمان نیاز به اکثر این چاهها مربوط به سالهای 1404 تا 1406 است؛ اما بهمنظور تسریع در حفاری این چاهها، بهویژه چاههایی که میتوانند در سال آینده به استمرار تولید کمک کنند، حفاری هر 35 حلقه چاه درونمیدانی تعریف شده به شکل همزمان و در قالب چهار بسته کاری به چهار شرکت پیمانکار توانمند داخلی واگذار شده است تا حفاری آنها در کوتاهترین زمان ممکن صورت پذیرد.
بهعلاوه، انجام پیوسته عملیاتهایی مانند مشبککاری تکمیلی، اسیدکاری و تعمیرات چاهها سبب استمرار تولید و یا افزایش تولید از موقعیتهای پیشتر توسعهیافته میدان شده است.
بهعنوان مثال، عملیات انجامشده بر روی چاههای سکوی SPD17A منجر به افزایش بیش از 2 میلیون متر مکعبی تولید از این سکو گردید.
2. جابهجایی سکوی SPD12C به موقعیت SPD11B :
تمامی جابهجاییهای قبلی سکوها در میدان گازی پارس جنوبی مربوط به انتقال سکو از محل ساخت آن در خشکی به موقعیت نصب در دریا است و تمامی تدابیر لازم برای این انتقال، از پیش از ساخت سکو اندیشیده شده و تمامی ملزومات لازم برای این امر فراهم بوده است؛ اما در جابهجایی سکوی SPD12C به موقعیت SPD11B، برای اولین بار در تاریخ میدان پارس جنوبی، سکویی که از قبل در میدان نصب شد و در مدار تولید قرار داشته است، پس از اتمام تولید، از موقعیت خود جدا و به موقعیت جدید انتقال یافت که لازمه اجرای موفق این عملیات، انجام مطالعات جدید و در نظرگرفتن تمامی جوانب فنی و ایمنی برای اجتناب از واردشدن هرگونه آسیب به سکوی تولیدی و چاههای موجود در موقعیت بود. بنابراین این جابهجایی که پیشتر در میدان، مسبوق به سابقه نبوده است، قطعا دستاورد مهمی جهت تولید هرچهسریعتر از فاز 11 و بهحداقلرساندن هزینه توسعه این فاز بهشمار میرود.
توجه به این واقعیت که این فاز مرزی، علیرغم گذشت 20 سال از شروع تولید از میدان تاکنون توسعه نیافته بود، اهمیت و ارزش تدبیر اندیشیدهشده را بیش از پیش نمایان میسازد.
همانند سایر طرحهای توسعهای میدان گازی پارس جنوبی، تولید اولیه از سکوی
SPD11B با اولین چاههای حفاریشده در این موقعیت، با نرخ تولیدی در حدود 10 میلیون متر مکعب در روز آغاز شده است که این میزان، پس از حفاری و تکمیل چاههای باقیمانده سکو به 28 میلیون متر مکعب در روز افزایش خواهد یافت. لازم به ذکر است که تولید از سکوی SPD12C پس از رسیدن نرخ تولید این سکو به زیر حداقل جریان عبوری ممکن از خطوط لوله دریایی (بر اساس طراحی و ملاحظات هیدرولیکی) متوقف شده بود و لذا شائبه ازدسترفتن بخشی از تولید بهدلیل جابهجایی سکو کاملا نادرست است.
3. تعویض خط لوله دریایی سکوی SPD16:
با توجه به رخداد آسیبهای متعدد خط لوله دریایی سکوی SPD16 در طی سالهای 1395 الی 1400، تولید از این سکو در سالهای گذشته به دفعات به دلایل نشتی و پارگی خط لوله در نقاط مختلف، متوقف شده و در بازه زمانهای تولیدی پس از اقدام به تعمیرات موضعی نیز نرخ تولید از آن در حدود 14 الی 20 میلیون متر مکعب در روز بوده است. در نتیجه، متوسط نرخ تولید از این سکو طی هفت سال گذشته در حدود 9 میلیون متر مکعب در روز تخمین زده میشود؛ اما با برنامهریزی انجامشده و عملیات تعویض کلی خط لوله دریایی مزبور در طی دو سال گذشته، نرخ تولید از این سکو در پاییز امسال به ظرفیت نهایی خود معادل 28 میلیون متر مکعب در روز رسید.
4. تعمیر چاههای آسیبدیده سکوی SPD13A:
پس از برخورد یک شناور خارجی با سکوی SPD13A (با ظرفیت 14 میلیون متر مکعب در روز) در فروردین سال 1394، بازیابی چاههای آسیبدیده بهدلیل پیچیدگیهای فنی و نیز جوانب حقوقی دریافت غرامت از بیمه شناور خارجی، تا سال گذشته محقق نشد اما با اتمام مطالعات مهندسی مربوطه، عملیات اجرائی در سال جاری آغاز شد که تاکنون بازیابی چهار حلقه چاه از هفت حلقه به انجام رسیده است و پیشبینی میشود تولید از این سکو طی ماههای آتی آغاز شود.
5. تکمیل چاههای باقیمانده فازهای 13، 14 و 22-24:
بیشتر سکوهای فازهای 13، 14 و 22-24 با چاههای فعلی خود، قادر به تولید نرخ تعیینشده برای هر سکو (14 میلیون متر مکعب در روز) است. لذا، بهجز موارد خاص، تأثیر تکمیل چاههای باقیمانده، نه در افزایش تولید سکوها در کوتاهمدت بلکه در افزایش مدتزمان دوره تولید از این سکوها در بلندمدت است.
بر این اساس، برنامهریزی و تخصیص منابع جهت تکمیل چاههای باقیمانده این فازها، با اولویتدهی به موارد خاصی که ممکن است در کوتاهمدت نیز ثمربخش باشد، صورت پذیرفته است.