جناب پزشکیان زخم مردم را مرهم نهید
نارضایتی عمومی در انتخابات پانزدهم تیرماه از فیلتر وعده‌های شما عبور کرد و قدری جامعه را امیدوارتر کرد. حال که بر مسند قدرت نشسته‌اید، هر روز از فیلتر سیاسی‌تان زخم مردم را مرهم نهید.
نارضایتی عمومی در انتخابات پانزدهم تیرماه از فیلتر وعده‌های شما عبور کرد و قدری جامعه را امیدوارتر کرد.
حال که بر مسند قدرت نشسته‌اید، هر روز از فیلتر سیاسی‌تان زخم مردم را مرهم نهید.
مبادا وعده‌های تبلیغاتی‌تان را در مواجهه با مردمی که به قول میلان کوندرا حیات معنوی و فیزیکی‌شان به اراده قدرتی مانند شما معطوف است، به فراموشی بسپارید!
فراموشی در ذات خود پیام‌آور است، نه ایستای ذهن و اندیشه، تلنبار می‌شود و از منفذی بنا بر شرایط خاص زمانی و مکانی محیط اطراف خود را به واکنشی متغیر وامی‌دارد. شما و دولت‌تان در معرض واکنش‌های «پشیمان‌گر» قرار نگیرید. امروزه «پیام» در قالب بسته‌ای لاک و مهر‌شده با سواره‌نظام به هیچ مقصدی گسیل نمی‌شود تا هیجان بر گیرنده آن مستولی شود، بلکه هر پیامی در بطن خود بی‌وقفه در اذهان نقش می‌بندد و اثر خود را به آنی می‌گذارد که انتخابات اخیر نمونه‌ای از آن تلقی می‌شود. پس اجتماع را شبکه‌شبکه نکنید که پیام‌تان ناقص به آنان ارسال شود!
شما نیک می‌دانید که آزادی اجتماعی محدود به جغرافیا و منطقه خاصی نیست اما در سرزمین ما به غلط از آن پرده‌برداری شده است.
آزادی را فصل‌بندی نکنید، زیرا هیچ‌کدام بر دیگری مقدم و مؤخر نیست. آزادی بیان و اندیشه، آزادی رسانه و مطبوعات و مهم‌‌تر از همه آزادی «یکپارچه سیاسی» که تغییرات اجتماعی برآمده از آن است. حال که پیوستگی اجتماع سبد رأی شما را لبریز از امید کرده، در اتخاذ سیاست‌های خود الگوسازی کنید و از هرگونه مسیری که در دولت‌های پیشین به «هدرگرایی» منتهی شد، بپرهیزید. الگوسازی خاص تمام دولت‌هایی است که در مسیر توسعه قدم نهاده و بر سنت‌گرایی فائق آمده‌اند و شما خوب می‌دانید روابط سیاسی ما چه در چرخ‌دنده‌های اجتماعی و چه نظام سیاسی ما منطبق بر استاندارد‌های جهانی نیست و نیاز به یافتن حلقه گم‌شده دارد.
اینک شما در مرحله گذار از روابط تعارض‌آمیز دولت و جامعه مدنی و تدارک برای آغاز جامعه اطلاعاتی و دانش‌بنیان همسو با جهانیان هستید که بی‌شک شبکه‌های اجتماعی مصدر و مسند تمام به هم پیوستگی‌‌هاست. همین شبکه‌های اجتماعی با وجود فیلترگذاری بر آن، به ابزاری برای وحدت و اجماعی که شما از آن یاد کردید، تبدیل شد و ریل تغییرات را به سمت شما هدایت کرد، از زوایای روشن و پنهان آن برای روشنگری استعانت بجویید.
چه در اقتصاد و فرهنگ و چه در سیاست به دنبال «عظمت‌گرایی» باشید که این امر امروز در تعریف جامعه اطلاعاتی «تسلط ایدئولوژیکی» بر همه ارکان جامعه محسوب می‌شود، به گونه‌ای که هرگونه «تک‌جانبه‌گرایی» را زدوده و توسعه را به ارمغان می‌آورد.
توسعه را مویرگی ببینید، نه طناب‌وار که بر بام سیاست پرت کنید و عده‌ای بر آن سوار شوند تا زودتر به منافع شخصی خود برسند. توسعه فرایندی است همه‌جانبه که تغییر در ساختار و سیاست هر نظام را می‌طلبد. آیا شما توانایی سکان‌داری آن را پذیرا می‌شوید؟ یا سازگاری را با شاکله قبلی پیشه می‌کنید؟
و چینش دولت‌تان را به قول خودتان بر پایه کارشناسی و جوان‌گرایی بنا گذارید، چون بازنشستگان سیاسی هنوز از سرمشق سنتی تمرین سیاست می‌کنند!
و دست آخر در رابطه سیاسی با جهان به همسایه‌ها بسنده نکنید و کل نقشه دنیا را در ذهن‌تان اسکن کنید!
مجال در این مرقومه اندک است و ناگفته‌ها بسیار، پس:
محکم پای سیاست‌تان بایستید تا تحکیم و تحکم هر‌کدام جایگاه خویش را پس بگیرد.
شفاف بکارید تا شفاف درو کنید، هرچند در دالان فیلترشکن‌ها دیر به گوش ایران و جهان برسد!
