یک مطالبه ملی

یوتیوب یک دانشگاه عظیم است؛ بزرگ‌ترینِ دانشگاه‌ها برای آموختن. می‌توان در آن به مجموعه عظیمی از سخنرانی‌ها و دانسته‌های استادانی دست یافت که بدون چنین اپلیکیشنی عملا به دست آوردن این اطلاعات آن‌هم بدین‌ شکل غیرممکن است. در کمترین زمان و با کمترین هزینه، حجم بالایی از اطلاعات نصیبمان می‌شود و دانش ما را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد.

اما من که دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران هستم و باید به دانشجویان و دستیارانم درس بدهم، نمی‌توانم از یوتیوب استفاده کنم؛ چون به دلایل واهی در کشور ما فیلتر است. گاه احساس می‌کنم در مملکت ما آنچه مهم نیست همین آموختن و یاد‌گرفتن است و اگر چیزی کمترین تهدیدی برای گروهی خاص محسوب شود، باید فیلتر‌ و از دسترسی مردم و اندیشمندان جامعه به آن جلوگیری شود. پس من برای اینکه علم خود را افزایش دهم، به بیمارانم بهتر برسم و به دانشجویانم آموزش دهم، باید در مملکتم فیلترشکن نصب کنم تا بعد از تقلاهای بسیار بتوانم از یوتیوب و سخنرانی‌های بهترین استادان دنیا استفاده کنم. بسیاری از اپلیکیشن‌های مورد نیازم را نمی‌توانم نصب کنم. بسیاری از آنها در کشور من ممنوع هستند در‌حالی‌که من از تمام آنها برای افزایش دانش خود و آموزش بهتر به دانشجویانم و نیز درمان بهتر بیمارانم باید استفاده کنم. حتی اپلیکیشنی چون گوگل‌پلی که برای نصب سایر اپلیکیشن‌ها ضروری است نیز در مملکت من فیلتر است.

همین اندک نشان می‌دهد‌ فیلترینگ چه عواقب بدی می‌تواند هم برای علم و هم برای درمان بیماران در کشورمان داشته باشد. حال می‌توان جنبه‌های تخریبی دیگری را نیز به این موضوع اضافه کرد: از تأثیر بسیار بر کسب‌و‌کار مردم، از جلوگیری از جریان سیال اطلاعات و در‌نهایت از آسیب‌پذیر‌کردن امنیت کشور با ایجاد فضایی مطلوب برای هکرها‌ و خیلی از موارد دیگر که کارشناسان مربوطه عنوان می‌کنند. با این همه، به نظر می‌رسد دولت جدید علی‌رغم قول‌هایی که داده بود هنوز عزم جدی در رفع فیلترینگ ندارد. هنوز باید فیلترشکن‌ها نصب شوند و عده‌ای از نصب آنها سود کلانی ببرند و هنوز عده‌ای اندک باید برای مردم ما تعیین‌تکلیف کرده و آنها را از حقوق ابتدایی خود محروم کنند.‌

رفع فیلترینگ یک مطالبه ملی است و آن دسته قلیلی که هنوز بر طبل فیلترینگ و محدود‌کردن بیش‌از‌پیش فضای مجازی می‌کوبند، روندی علیه این مطالبه ملی پیش ‌گرفته و مثل همیشه خواسته‌های مردم ارزشی برای آنها ندارد. هنوز در کشور ما نهادینه نشده که نظر جمع بر نظر اقلیت ارجح است و اقلیتی حق ندارند با این استدلال که ما بهتر از شما فکر می‌کنیم و ما خیر شما را می‌دانیم و خودتان خیرتان را نمی‌دانید، برای افراد دیگر آن‌ هم در سطح ملی تعیین‌تکلیف کنند.