کسی دلتنگ بایدن نمی‌شود

 مایکل گودوین در مقاله‌ای در نیویورک‌پست نوشت: آمریکایی‌ها امروز سر مسائل زیادی توافق ندارند اما صرف‌نظر از نتیجه انتخابات که با پیروزی تاریخی دونالد ترامپ همراه بود، هیچ‌‌کس از پایان دوره ریاست‌جمهوری جو بایدن غصه‌دار نخواهد بود.

او می‌نویسد، دموکرات‌ها شاید حتی بیش از جمهوری‌خواهان از رفتن بایدن خوشحال باشند. دوره ریاست‌جمهوری بایدن هم در داخل کشور و هم در عرصه بین‌المللی چنان فاجعه‌بار بود که حزب دموکرات در اقدامی بی‌سابقه او را وادار کرد از رقابت انتخاباتی کناره‌گیری کند؛ اقدامی که حامیان حزب را نیز آسوده‌خاطر کرد.

به گفته او، رهبران حزب دموکرات در مجمع ملی حزب که در ماه آگوست برگزار شد، سعی کردند با شعارهای «متشکریم‌ جو»، چهره این کودتا را بزک کنند. اما کار دشوارتر این بود که رئیس‌جمهوری را که هنوز در قدرت است از انظار عمومی پنهان کنند. به نوشته گودوین، جو بایدن همچنان در انظار عمومی ظاهر می‌شد و آخرین حضورهایش مایه شرمساری ملی بود. او که با وعده اتحاد آمریکا به قدرت رسیده بود، چند روز مانده به انتخابات میلیون‌ها حامی دونالد ترامپ را «زباله» خطاب کرد. سپس، برای توجیه و اصلاح این سخن ناشایست، متوسل به دروغ شد و دستیارانش متن کاخ سفید را تغییر دادند تا حقیقت را پنهان کنند. او پیش از ترور نافرجام ترامپ نیز در سخنانی بی‌پروا گفته بود: «وقت آن رسیده است که ترامپ را هدف بگیریم».

جو بایدن همچنین دادستان کل را وادار کرد تا سنتی ۲۰۰‌ساله را بشکند و رئیس‌جمهوری سابق را تحت تعقیب قانونی قرار دهد، در‌حالی‌که دادگستری شواهد آشکار جرائم پسر بایدن را به‌ کندی پیگیری می‌کرد و جو بایدن نیز از هرگونه تحقیق مصون بود. نویسنده مقاله در ادامه می‌افزاید او در‌نهایت همه اصول سیاسی را که به آن پایبند بود زیر پا گذاشت تا رقیبش را زندانی کند و در قدرت بماند‌ و درعین‌حال، ترامپ را تهدیدی برای دموکراسی می‌خواند. جو بایدن ۵۰ سال در سیاست بود و به فردی تبدیل شد که مدام تغییر رنگ می‌داد و از هر موضعی که باب روز بود حمایت می‌کرد.

بعدها مشخص شد بایدن در مورد سوابق تحصیلی‌اش در دانشکده حقوق و ادعای دریافت سه مدرک دانشگاهی دروغ گفته است. اما تراژدی از دست دادن همسر و دخترش در تصادف و سپس مرگ پسر بزرگش در اثر ابتلا به سرطان اغلب تصویری دردکشیده از او به نمایش می‌گذاشت. بایدن هنگامی که رئیس کمیته روابط خارجی سنا بود، خود را شخصیتی زیرک در امور جهانی می‌پنداشت. اما رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین، با این نظر مخالف بود. او یک دهه پیش در کتاب زندگی‌نامه‌اش نوشت: «فکر می‌کنم او تقریبا در تمام مسائل عمده سیاست خارجی و امنیت ملی در چهار دهه گذشته اشتباه کرده است». به نوشته ایندیپندنت، گودوین می‌نویسد به‌ دلیل سپر حفاظتی دموکرات‌ها و رسانه‌های وابسته، مردم هنوز از میزان نقشی که او در اقدام‌های خانواده‌اش داشت آگاه نیستند. هزینه‌های دولت بایدن بدترین تورم دهه‌های اخیر را در آمریکا ایجاد کرد و فرمان‌های اجرائی‌اش مرز جنوبی کشور را باز کرد. در دوره بایدن، میلیون‌ها مهاجر بدون بررسی به آمریکا هجوم آورده‌اند؛ مشکلی که دست‌کم تا یک نسل ادامه خواهد داشت.

به عقیده نویسنده، سیاست خارجی بایدن نیز به همان اندازه نسنجیده بود. خروج ناگهانی نیروهای آمریکا از افغانستان به‌ عنوان نمود ضعف آمریکا در اذهان ثبت شد و دشمنان از این فرصت بهره‌برداری کردند. ایران، روسیه و چین د‌ر حال پیشروی‌اند و پیامدهایش دامن‌گیر متحدان آمریکا، به‌ویژه اسرائیل و اوکراین، شده است.

تلاش بایدن برای جلب نظر دموکرات‌های یهودستیز و در‌عین‌حال، حفظ رابطه با اسرائیل هیچ‌کس را راضی نکرده و بی‌اعتمادی گسترده در مورد نقش آمریکا ایجاد کرده است. انتخاب هریس به‌ عنوان معاون نیز در راستای سیاست لحظه‌ای و تلاشی برای حفظ ائتلاف با اوباما بود. به عقیده نویسنده، ارتباط بایدن با دولت پنهان در پیروزی‌اش در انتخابات ۲۰۲۰ نیز حیاتی بود. ادعای دروغ ۵۱ مقام سابق اطلاعاتی مبنی‌بر اینکه مسئله لپ‌تاپ پسرش، هانتر، نشان‌دهنده کارزار انتشار اطلاعات جعلی روسیه است، احتمالا او را از شکست نجات داد‌؛ با اینکه اف‌بی‌آی پیش‌تر تأیید کرده بود که لپ‌تاپ متعلق به هانتر و محتوایش

 معتبر است.

بنابراین، یکی از آخرین اقدام‌های بایدن در مقام رئیس‌جمهوری می‌تواند صدور حکم عفو پسرش به‌‌ دلیل جرائم فدرال در زمینه حمل اسلحه و مالیات باشد؛ هرچند بایدن هنگام کارزار انتخاباتی‌اش این موضوع را انکار کرد. نویسنده در پایان می‌نویسد اکنون که دوره‌ ریاست‌جمهوری بایدن رو به اتمام است و رأی‌دهندگان حرفشان را زده‌اند، او می‌تواند سرانجام صادق باشد و کاری را انجام دهد که هر پدری انجام خواهد داد. از این لحاظ، بازگشت بایدن به زندگی خصوصی برای خودش‌ -و همچنین برای آمریکا‌- مایه آسودگی خواهد بود.