آیا نهضت سوادآموزی تعطیل می‌شود؟
یکی از سازمان‌هایی که یک سال پس از انقلاب و به ضرورت تأسیس شد، «نهضت سوادآموزی» بود. نهادی که با هدف کاهش بی‌سوادی و ارتقای سطح آگاهی عمومی در کشور تشکیل شد و هدف این بود که شکاف باسوادی میان زنان و مردان در مناطق شهری و روستایی را پر کند.
یکی از سازمان‌هایی که یک سال پس از انقلاب و به ضرورت تأسیس شد، «نهضت سوادآموزی» بود. نهادی که با هدف کاهش بی‌سوادی و ارتقای سطح آگاهی عمومی در کشور تشکیل شد و هدف این بود که شکاف باسوادی میان زنان و مردان در مناطق شهری و روستایی را پر کند. پیش از انقلاب نرخ باسوادی گروه سنی ۱۰ تا ۴۹ سال در مناطق شهری حدود ۶۸.۳ درصد و در مناطق روستایی حدود ۲۸.۸ درصد بود. اما به گزارش ایسنا این آمار سال گذشته به ۹۷.۷ و ۹۴.۴ درصد در مناطق شهری و روستایی رسیده است. در طول سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ پس از صدور فرمان تاریخی حضرت امام(ره)، این نهاد عهده‌دار تشکیل کلاس‌های سوادآموزی بود. در این مدت فعالیتش ادامه داشت و از سال ۱۳۶۸ تا سال ۱۳۸۹ با سه دوره مقدماتی، تکمیلی و پایانی برای بهبود سواد تلاش می‌کرد؛ البته از سال 65 در جهت کمک به آموزش و پرورش در مسدودکردن مبادی ورودی بی‌سوادی. از سال ۱۳۶۵ با آموزش کودکان لازم‌التعلیم بازمانده از تحصیل تا سال ۱۳۷۸ بیش از ۱.۵ میلیون کودک ۶ تا ۱۰ساله را تحت پوشش فعالیت‌های خود قرار داد. سال گذشته نرخ باسوادی در کشور به 96 درصد رسیده است، در حالی که طبق سرشماری سال ۱۳۵۵، نرخ باسوادی در کشور حدود ۴۸ درصد بود.
در مجموع، حدود ۱۱ میلیون نفر در ۴۵ سال گذشته توسط سازمان نهضت سوادآموزی باسواد شده‌اند. حالا این پرسش مطرح است که اکنون و پس از به‌دست‌آمدن هدف مورد نظر، آیا وقت تعطیلی این سازمان و اختصاص بودجه آن به نهادهای مرتبط دیگر نیست؟ آیا وقت تمرکزگرایی در حوزه آموزش نرسیده است؟
