۵۰ سال هنر سیاه‌پوستان در پاریس
نمایشگاهی بزرگ با عنوان «از بَسکیا تا دِلِینی: درون پاریس سیاه» در مرکز فرهنگی پومپیدو برگزار شده است. رویدادی که به مناسبت پنجاهمین سال هنر سیاه در پایتخت فرانسه، به مرور آثار هنرمندانی از سراسر جهان می‌پردازد.
گاردین: نمایشگاهی بزرگ با عنوان «از بَسکیا تا دِلِینی: درون پاریس سیاه» در مرکز فرهنگی پومپیدو برگزار شده است. رویدادی که به مناسبت پنجاهمین سال هنر سیاه در پایتخت فرانسه، به مرور آثار هنرمندانی از سراسر جهان می‌پردازد. جیسن اُکوندای، گزارشگر این رویداد، می‌نویسد: «پایان هفته را در فرانسه گذراندم تا از نمایشگاه Paris Noir در مرکز پومپیدو دیدن کنم؛ سفری بصری از میان نسل‌های هنرمندان سیاه‌پوست از گوشه‌وکنار جهان که در پاریس سکونت گزیدند».
بازدیدکنندگان در ابتدای نمایشگاه با تصویر پرنفوذ پرتره خودنگار ژرار سکوتو، هنرمند اهل آفریقای جنوبی، مواجه می‌شوند. تابلویی مدرنیستی و اکسپرسیونیستی با رنگ‌های متضاد و جسورانه که حس نا‌آرامی، تأمل و وقار را بازتاب می‌دهد. این نقاشی در سال ۱۹۴۷، فقط چند روز پیش از تبعید خودخواسته سیاسی‌اش از آفریقای جنوبی و عزیمت به لندن خلق شده بود. او همان سال وارد پاریس شد و در شرایطی دشوار، به عنوان نوازنده جاز و خواننده آوازهای مذهبی سیاهان مشغول به کار شد.
در این نمایشگاه، بیش از ۳۵۰ اثر از ۱۵۰ هنرمند سیاه‌پوست به نمایش درآمده که بسیاری از آنان همانند سکوتو، از ایالات متحده، کارائیب، آمریکای جنوبی و آفریقا به پاریس آمده‌اند تا در این شهر، پناهگاهی برای آفرینش هنری بیابند. وسعت نمایشگاه چشمگیر است و جریاناتی چون سوررئالیسم آفرو-آتلانتیک و هم‌گرایی هنری پاریسی را در بر می‌گیرد.
از جمله آثار شاخص نمایشگاه می‌توان به اسناد و اشیای فرهنگی وابسته به مجله Présence Africaine اشاره کرد؛ نشریه‌ای پان‌آفریقایی که در دهه ۱۹۴۰ توسط نویسنده و ویراستار سنگالی، الیون دیوپ بنیان‌گذاری شد و ژرار سکوتو نیز از همکاران آن بود. همچنین، اثر تندیس‌گونه مسیح از کریستین لاتیه، هنرمند عاجی، که در سال ۱۹۵۷ خلق شده است. در کنار آن، هروه تله‌ماک، هنرمند فرانسوی -هائیتی، در کلاژی خلاقانه، کلیشه‌های نژادی تبلیغات و کمیک‌های آمریکایی را به سخره گرفته است. آنچه از این نمایشگاه خلق می‌شود، تصویر زیبایی از مفهومی به نام آتلانتیک سیاه است؛ جریانی که در آن هنرمندان، نویسندگان و اندیشمندان از سراسر جهان گرد هم آمدند تا در دل تحولات ناشی از استعمارزدایی در آفریقا و کارائیب و نیز جنبش‌های مدنی در غرب، بستری برای گفت‌وگو، زیباشناسی، مبارزه و مستندسازی فراهم کنند.
در این آثار می‌توان از سرکوب خونین اعتراض‌های مدنی تا تلاش انقلاب‌خواهان تراژیک زیمبابوه (رودزیا) را مشاهده کرد. این نمایشگاه روایت‌گر رنج و مقاومت است، در کنار شکوه خلاقیت هنرمندان سیاه‌پوست.
