ملاحظاتی درباره ابهامات سرقت از بانک ملی

علیرضا هدایت پور- به باور صاحب این قلم و بر اساس اطلاعات و اخبار منتشر شده و در دسترس، انتقادات و ابهامات مطرح شده درباره سرقت از بانک ملی بیشتر ناشی از غلبه افکار منفی، بی‌اعتمادی عمومی و تصور وجود سازوکاری هماهنگ در کشور برای القاء یک هدف خاص است که به دلایل زیر این تحلیل‌ها مخدوش به نظر می‌رسند:

۱) اطلاع دیرهنگام و با تاخیر نسبتا طولانی مدیران بانک ملی از سرقت انجام شده، حکایت از ضعف شدید تخصص، تجربه و مدیریت این بانک دارد. این موضوع به تنهایی کافی‌ست تا پلیس پایتخت اعلام کند صندوق امانات بانک -با این سطح از امنیت و مدیریت- مکانی امن محسوب نمی‌شود.

۲) سرعت به دام افتادن سارقین با وجود دوربین‌های متعدد نظارت عمومی و خصوصی در محدوده محل سرقت و خیابان‌های اطراف و اظهارات شاهدین احتمالی به راحتی قابل درک، باور و قبول است. بررسی سریع دوربین‌های موجود در محدوده وقوع جرم و ردیابی ترددهای مشکوک با زمان‌بندی درست در قبل و ادامه مسیر تردد، به سهولت امکان شناسایی خودروهای مورد استفاده در این سرقت را میسر می‌کند.

۳) کشف مقادیر زیادی از اموال سرقتی در پارکینگ فرودگاه امام (ره) صرفا حکایت از قصد سارقین برای خروج از طریق فرودگاه را ندارد. ممکن است سارقین از پارکینگ عمومی به عنوان مکانی امن برای نگهداری اشیاء و وجوه و جواهرات سرقت شده تا زمان مورد نظر استفاده کرده باشند! به همین دلیل پلیس با ردیابی از طریق دوربین‌ها به سرعت موفق به کشف و شناسایی آنها شده است.

۴) اعلام شتاب زده مدیریت بانک ملی به پرداخت خسارت مورد ادعای مال باختگان منوط به ارایه مدرک و مستندات قانونی بوده است، نه صرفا خود اظهاری افراد. از این روی اشاره به این مطلب برای ابهام آفرینی بنظر درست نمی‌رسد.

۵) اینکه مقامات کشور تلاش کردند تا از این اتفاق برای ترغیب مردم به سپردن وجوه ارزی خود به بانک‌ها و یا خرید اوراق قرضه ارزی استفاده کنند، کاملا منطقی، معقول و درست است؛ که البته تحقق این مهم خود نیازمند اعتماد عمومی‌، و شرایط و الزامات دیگری می‌باشد.