ریسک رأی هوشمندانه شهروندان

روزنه‌گشایی کلیدواژه‌ای است که جمعی از فعالان مدنی، اجتماعی، و چهره‌های روشنفکری و اصحاب رسانه برای حضور در انتخابات برگزیده‌اند تا اکثریت هموطنان و ملت بزرگ ایران را یک بار دیگر متقاعد کنند پای صندوق‌های رأی حضور پیدا کرده و مسیر هموار انتخابات را برای رقیب ناهموار و سخت‌تر کنند چراکه کنارکشیدن از انتخابات و صندوق‌های رأی فقط دادن امتیازات بدون حضور در تشک بازی و باخت بدون کشتی به رقیب است، چیزی که ثابت شده رقیب از این مسئله استقبال می‌کند و ترفندی است که رقیب از آن نتیجه هم گرفته است. مردم برای زندگی تصورات دیگری دارند، رفاه می‌خواهند، توسعه کشور را می‌خواهند، تنش‌زدایی در سیاست خارجی را می‌خواهند، شادی و نشاط می‌خواهند و به این مدل از حکمرانی چندین سال است به شکل مسالمت‌آمیز رأی داده‌اند، از 20 میلیون و 24 میلیون؛ ولی انگار برخلاف این ضرب‌المثل پاشنه در همیشه به یک طرف می‌چرخد. می‌دانیم میدان تنگ است و فرصت به شدت از دست رفته و برای مردمی که به ابتدایی‌ترین معیشت زندگی خود محتاج‌اند، انتخابات چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ اما یک بار دیگر می‌شود با رأی هوشمند و گلچین افراد خردگرا که مسیر توسعه را برای کشور پذیرفته‌اند اقلیتی قوی در مجلس ایجاد کرد. این اقلیت شاید نتواند قوانین مورد نیاز توسعه کشور و بحران‌های موجودی را که کشور در آن غرق شده، حل کند اما می‌تواند جلوی بسیاری از قوانین بد را بگیرد. تشکیل فراکسیون فعال و دادن گزارش مستمر به حوزه مدنی، احزاب، رسانه‌ها و به‌خصوص فضای مجازی کار را برای افراطی‌گری در مجلس سخت خواهد کرد. فراموش نکنیم اکنون اکثریت جمعیت جامعه در حاکمیت نماینده‌ای ندارد و با یکدست‌شدن قدرت، شکنندگی حوزه‌های عمومی بیشتر شده است. 

مجلس یازدهم بسیاری از قوانین مهم را نیمه‌کاره گذاشته تا پس از انتخابات یا در مجلس آینده با خیالی آسوده تصویب کند. ملاحظه کردید قانون اقدام متناسب و متقابل در اجرای برجام که در آخرین روزهای دولت قبلی به منظور مقابله با برجام تصویب شد چه زیان‌هایی بر کشور وارد کرد. این طرح درحالی تصویب شد که دولت فعلی پس از به دست گرفتن قدرت درصدد احیای برجام بسیار به در و دیوار زد اما نتوانست اقدامی عملی انجام دهد و منافع ملی‌مان همچنان در حال آسیب‌دیدن است. ورود اقلیت قوی و کارکشته به مجلس با ورود به کمیسیون‌های مهم می‌تواند تأثیرگذاری قوی بر برنامه‌های اجرائی دولت داشته باشد. فراموش نکنیم دولتی بر مسند قدرت حاکم است که در سیاست‌گذاری عمومی با اشتباهات زیادی مواجه است و نیاز به کمک دارد. انسجام گروهی هم‌فکر و هم‌نظر هرچند اقلیت حتی گاهی اوقات اکثریت را دنباله‌رو می‌کند، آبستراکسیون اقدام عملیاتی است که همین اقلیت با اجازه قانون در موقع مناسب از آن می‌تواند استفاده کند. نمونه آن در مجلس پنجم که نشان داد ابزاری مناسب است. شنیده‌ها در حال حاضر مبین آن است که در تهران لیستی تهیه شده که شامل افراد پاکدست، شایسته‌سالار و تکنوکرات است، سرلیست آن نیز فردی کارکشته و باتجربه و مقید به اصول و ارزش‌های شهروندی است، در صورت مشارکت بالای شهروندان و اعتماد مجدد به تشکل‌های توسعه‌گرا آینده انتخابات دگرگون خواهد شد و فضای کنونی تغییر خواهد کرد. در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها، شهروندان اگر منافع ملی را بر منافع خاص و حداقلی یا بر منافع کوچک‌تر ترجیح دهند یقینا حال مجلس دگرگون خواهد شد و آهسته آهسته مسیر ریل‌گذاری کشور برای رفع مشکلات و معضلات که در آن گرفتار شده‌ایم تا حدودی بهبود خواهد یافت، مثلا فردی که سال‌ها در مرکز سیاست‌گذاری و بودجه‌ریزی کلان کشور دخیل بوده، برای عنوان نشان یا کسب ثروت و مال‌اندوزی دوباره ریسک خطر سیاسی نمی‌کند و مجلس را انتخاب نمی‌کند، دغدغه ملی و عرق کشور او را وادار کرده یک بار دیگر خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهد، پس امثال او را تنها نگذاریم. برای مشارکت در انتخابات توسط گروهی که بیانیه را تدوین کرده‌اند بسیار فکر شده است، پختگانی در آن حضور دارند که وضع موجود و وضع مطلوب را نکته به نکته رصد کرده و به این نتیجه رسیده‌اند، شاید حتی مواردی را عنوان کرده باشند که تند یا فراتر از اصلاح و میانه‌روی باشد ولی قهر با صندوق‌های رأی خواست براندازانی است که به دنبال منافع کوچک خود می‌گردند که چه بسا به تقسیم و فروپاشی کشور منجر شود. پس همه با هم با مشارکت بالا در یازدهم اسفند ماه در انتخابات شرکت می‌کنیم، به امید حق.