حمله پیش‌دستانه
عضوی از پارلمان اسرائیل (کنست) گفته است: منتظر حمله نباشید؛ ما باید با یک حمله پیش‌دستانه خسارات استراتژیک به اقتصاد ایران وارد کنیم.
عضوی از پارلمان اسرائیل (کنست) گفته است: منتظر حمله نباشید؛ ما باید با یک حمله پیش‌دستانه خسارات استراتژیک به اقتصاد ایران وارد کنیم.
این اظهارات گرچه ممکن است کم‌اهمیت یا حتی بی‌اهمیت جلوه کند، چراکه از زبان نماینده‌ای بیان شده که هیچگونه مسئولیت رسمی نداشته و اظهاراتش هم نمی‌تواند در هیچ محکمه‌ای در رد یا تأیید دعوایی مورد استناد قرار گیرد، اما در اصل حائز اهمیت زیادی است. حمله پیش‌دستانه (pre emptive strike) نوعی کنشگری است که با هدف مقابله پیشاپیش با حمله قریب‌الوقوع احتمالی طرف دیگر (دشمن) صورت می‌گیرد. اقدام به این نوع حمله در سند راهبردی امنیت ملی خیلی از کشورها از جمله ایالات متحده آمده و اسرائیل هم آن را بارها و در وضعیت‌های گوناگون عملیاتی کرده است. برای آنکه چنین حمله‌ای موجه جلوه کند، پیش‌شرط‌هایی لازم است که از جمله قریب‌الوقوع و جدی‌بودن تهدید از ناحیه طرف مقابل است. اثبات اینکه تهدید، جدی و قریب‌الوقوع بوده، از جمله موکول به رفتار همان طرف است. اتخاذ سیاست تبلیغاتی و احیانا جنگ روانی با ادبیاتی نظیر وعده صادق دیگری در پیش است یا توییت‌زنی منتسب به اشخاصی دارای جایگاه در قضیه مذاکرات هسته‌ای تحت عنوان «اسرائیل را ترک کنید»، «موشک‌ها در راهند» و... و دادن عنوان مشاور وزارت خارجه به توییت‌زن (هرچند که توییت بعدی درصدد اصلاح برآمد و شوربختانه با این کار، فابریک‌بودن توییت اولیه را ثابت کرد)، می‌تواند در جهت اثبات جدی و حتی قطعی و قریب‌الوقوع بودن حمله نظامی انتقام‌جویانه مورد کارسازی رژیم جانی و یاغی اسرائیل واقع شود. این یادداشت درصدد پرداختن به موضوع ضرورت داشتن یا نداشتن پاسخ ایران به ترور رهبر جنبش حماس در خاک کشورمان نیست که البته در یادداشتی مستقل جای پرداختن دارد.
آنچه در اینجا مراد است، ناظر به حمله پیش‌دستانه احتمالی اسرائیل به ایران است. به گمان نگارنده، سیاست تبلیغاتی و شاید هم جنگ روانی ما در این قضیه کار اسرائیل را برای حمله‌ای پیش‌دستانه راحت و حتی بسان آتش تهیه عمل می‌کند. طرفه آنکه، هر اقدامی از نوع توییت‌زنی‌هایی پیش‌گفته یا انجام بعضی مصاحبه‌های ناپخته و بیشتر حماسی و احساسی و حتی تراژیک توسط صداوسیما و برخی کانال‌های خبری و تحلیلی و از این قبیل مستندات لازم و کافی را در اختیار اسرائیل برای حمله احتمالی پیش‌دستانه قرار می‌دهد. اگر اسرائیل با جاخالی‌دادن‌های مزورانه و عدم قبول مسئولیت تروری که در تهران انجام داده، بتواند پاتک احتمالی ایران را غیرقابل توجیه جلوه دهد و این ناخواسته راه گریز مصلحت‌جویانه‌ای ناظر به اجتناب‌ورزیدن از حمله تلافی‌جویانه را پیش پای ما نهد، حمله مستقیم پیش‌دستانه احتمالی اسرائیل هیچ راه گریزی برای ما باقی نمی‌گذارد که خویشتن‌داری کرده و دست از حمله برداریم.
