حسین قلی‌زاده درگذشت
باخبر شدم چهارشنبه 13 فروردین، جهان هنر ایران یکی از فرزندان خلاق خود را از دست داده است؛ حسین قلی‌زاده، مجسمه‌سازی توانا که از جفای روزگار در هلند ساکن بود، چشم از جهان فروبست.
محسن هاشمی - فعال فرهنگی
باخبر شدم چهارشنبه 13 فروردین، جهان هنر ایران یکی از فرزندان خلاق خود را از دست داده است؛ حسین قلی‌زاده، مجسمه‌سازی توانا که از جفای روزگار در هلند ساکن بود، چشم از جهان فروبست. نام او برای من و بسیاری از دوستداران هنر، یادآور ظرافت، تعهد و عشقی بی‌پایان به خلق زیبایی است. در سال ۱۳۸۵ افتخار همکاری با این هنرمند بزرگ نصیبم شد. در آن زمان، از سوی موزه هنرهای دینی امام علی، سفارش ساخت شش سردیس از هنرمندان معاصر را به ایشان دادم. او با دقت و مهارتی کم‌نظیر، این آثار را خلق کرد و هریک از آنها به تنهایی گواهی بر استعداد و نگاه عمیقش به هنر بود. تا جایی که مطلع هستم، تالار رودکی تهران نیز دو سردیس به او سفارش داد که آنها نیز با همان کیفیت و زیبایی به سرانجام رسیدند. آثارش نه‌تنها تجسم هنر معاصر ایران بود، بلکه پلی میان فرهنگ‌ها و نسل‌ها ایجاد می‌کرد. یادم می‌آید چند سال پس از آشنایی‌مان، روزی که به دیدارش در هلند رفتم، استقبال گرم و میهمان‌نوازی او و همسر مهربانش، چنان خاطره شیرینی در ذهنم به جا گذاشت که هرگز فراموش نمی‌‌شود. در آن میهمانی بیش از پیش به انسانیت و فروتنی این هنرمند پی بردم. او نه‌تنها در هنر، بلکه در زندگی نیز بزرگ بود. محبتش به من و خانواده‌ام بی‌دریغ بود؛ او سردیس من و پدرم را با دستان هنرمندش ساخت و این آثار برایم گنجینه‌ای ارزشمند و یادگاری ابدی از او است. حسین قلی‌زاده تنها یک مجسمه‌ساز نبود؛ او روایتگری بود که با گچ و سرامیک، داستان انسان‌ها را جاودانه می‌کرد. نبودش ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه هنری ایران و جهان است، اما میراثش در آثارش و خاطراتی که از او به جا مانده، همواره زنده خواهد ماند. سردیس هنرمندانی همچون فرشید مثقالی، منوچهر معتبر، محمود جوادی‌پور، حسن اسماعیل‌زاده (چلیپا)، جواد حمیدی و ادیبانی همچون رودکی و شهریار با دستان آفرینشگر حسین قلی‌زاده ساخته شده‌اند.
روحش شاد و یادش گرامی.
