واگنهاًی چینی مترو در صف ورود به تهران
با وجود چالشهای جدی در مسیر نوسازی ناوگان حملونقل عمومی تهران، از کمبود واگنهای مترو تا بدقولیهای تولیدکنندگان اتوبوس، نشانههایی از بهبود اوضاع دیده میشود. جعفر تشکریهاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران، با تأکید بر تلاشهای مستمر مدیریت شهری و حمایتهای دولت و مجلس، آیندهای امیدوارکننده را برای حملونقل پایتخت ترسیم میکند؛ هرچند موانع مالی و اداری همچنان سایه بر این پروژهها انداخته است.


شرق: با وجود چالشهای جدی در مسیر نوسازی ناوگان حملونقل عمومی تهران، از کمبود واگنهای مترو تا بدقولیهای تولیدکنندگان اتوبوس، نشانههایی از بهبود اوضاع دیده میشود. جعفر تشکریهاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران، با تأکید بر تلاشهای مستمر مدیریت شهری و حمایتهای دولت و مجلس، آیندهای امیدوارکننده را برای حملونقل پایتخت ترسیم میکند؛ هرچند موانع مالی و اداری همچنان سایه بر این پروژهها انداخته است.
جعفر تشکریهاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران، در حاشیه نخستین جلسه شورای شهر تهران درباره وضعیت تأمین واگنهای مترو و ناوگان حملونقل عمومی گفت: «یکی از اقدامات بسیار مهم در این دوره شورای اسلامی شهر تهران و مدیریت شهری، موضوع تأمین واگنهای مترو بوده است. خوشبختانه تلاشهای زیادی در این زمینه صورت گرفت. در سال گذشته، هرچند با موانعی مواجه شدیم و این موضوع با تأخیر روبهرو شد، اما خبرهای مثبتی دریافت کردهایم. به ما اطلاع دادهاند که این مسئله در شرف حلشدن است.
مشکلاتی درباره نحوه تأمین منابع مالی وجود داشت که اکنون دولت در حال پیگیری آن است. تصورم این است که اگر مشکلات مالی برطرف شود -که خوشبختانه روند حل آن آغاز شده- شاهد خرید، ساخت و ورود این واگنها به تهران خواهیم بود. به هر شکل، این یک نیاز اساسی شهر تهران است و حتی اگر چالشهایی وجود داشته باشد، انشاءالله با حمایت دولت و مجلس این مشکل حل خواهد شد».
او ادامه داد: «متأسفانه در سال گذشته سازنده چینی با طرح برخی مشکلات، این پروژه را به تأخیر انداخت، اما خبرهای جدید حاکی از آن است که موانع تا حد زیادی رفع شدهاند. البته مسائل مالی همچنان مهمترین بخش این پروژه محسوب میشود. باید توضیح دهم که مصوبه بودجه خرید واگنها مربوط به سال گذشته بود که با تأخیر پرداخت شد. این مصوبه دولت هم با تأخیر به اجرا درآمد و ایراداتی به آن وارد شد، اما همانطور که عرض کردم، سیستم بوروکراسی اداری اقتضا میکند که این موانع را برطرف کنیم. به نظر من این مسئله قابل حل است و جای نگرانی چندانی وجود ندارد. برآورد بنده این است که سال ۱۴۰۵ این محصول به ایران خواهد رسید. بعید میدانم که در سال ۱۴۰۴ تولید، حمل و به ایران ارسال شود؛ بنابراین بهطور طبیعی احتمال ورود آن به سال بعد میرود. البته باید تأکید کنم این یک برآورد است، نه یک خبر قطعی».
تشکریهاشمی همچنین به وضعیت اتوبوسهای شهری پرداخت و گفت: «شهرداری تهران در حال واردکردن بخشی از ناوگان از خارج و تولید دوهزارو 500 دستگاه در داخل کشور است. شهرداری تهران با چهار یا پنج سازنده داخلی قرارداد بسته است. از این میان، فقط دو شرکت به بخشی از تعهدات خود عمل کردهاند. اگر قرار بود تعهدات بهطور کامل اجرا شود، باید تا خرداد ۱۴۰۳ حداقل هزارو 500 دستگاه اتوبوس از این دو شرکت تحویل میگرفتیم. علیرغم پیگیریهای فراوان، از جمله درخواست من از ریاست شورای اسلامی برای دعوت از مدیران شهرداری و شرکتهای سازنده به جلسهای در دفتر ایشان که سال گذشته برگزار شد و هر دو طرف برای تأمین منابع و تولید به موقع متعهد شدند، متأسفانه باز هم خلفوعدهها ادامه یافت».
او با اشاره به دلایل این تأخیرها توضیح داد: «هرچند هر یک از این شرکتها دلایلی برای تأخیر دارند، چه قابل قبول باشد و چه نه، اما کمتر از ۵۰ درصد تعهدات خود را اجرا کردهاند. دو شرکت دیگر نیز به کلی از انجام تعهداتشان کوتاهی کردند. قطعا پیگیری این موضوع، چه به لحاظ حقوقی و چه از طریق مراجع قضائی، از اولویتهای ماست. این وظیفه شهرداری است و ما حتما دنبال خواهیم کرد».