|

‌وزیری که زیتون را نمی‌شناسد!؟

‌گویا وزیر کشاورزی دولت سیزدهم به اتفاق معاونانش به نزد قاضی‌القضات رفته بود تا یکی از «عوامل وضع موجود» (ترمی که جدیدا اصولگرایان ساخته‌اند!؟) را افشا‌ کند! وزیری که گفته می‌شد «کم‌حاشیه» است گویا حرف همکاران پرحاشیه‌اش در دولت را جدی گرفته و «دوسیه» وزیر اسبق کشاورزی در دولت‌های دوم خاتمی و اول روحانی را به نزد قاضی‌القضات برده بود تا بگوید پاکدامن‌ترین وزیر این دولت‌ها (که بارها مورد تفقد مقامات قرار گرفته ) بیت‌المال را تضییع کرده است!؟

علی فریدونی ‌عضو هیئت‌علمی تات

‌گویا وزیر کشاورزی دولت سیزدهم به اتفاق معاونانش به نزد قاضی‌القضات رفته بود تا یکی از «عوامل وضع موجود» (ترمی که جدیدا اصولگرایان ساخته‌اند!؟) را افشا‌ کند! وزیری که گفته می‌شد «کم‌حاشیه» است گویا حرف همکاران پرحاشیه‌اش در دولت را جدی گرفته و «دوسیه» وزیر اسبق کشاورزی در دولت‌های دوم خاتمی و اول روحانی را به نزد قاضی‌القضات برده بود تا بگوید پاکدامن‌ترین وزیر این دولت‌ها (که بارها مورد تفقد مقامات قرار گرفته ) بیت‌المال را تضییع کرده است!؟ این آقای وزیر بدون هیچ‌گونه مطالعه درباره درختچه زیتون و در جمع همکارانش و رئیس محترم قوه قضائیه گفت: «نهال‌های زیتونی که در قالب طرح طوبی غرس شده بود، بعد از هشت سال هیچ محصولی نداشته است! حالا معلوم شده که این زیتون‌ها «نر» بوده‌اند!؟ موضوعی ‌که باعث حیرت قاضی‌القضات کاردان شد! مگر می‌شود درختی محصول ندهد و شما بعد از هفت سال متوجه علتش شوید و آن‌هم چه علتی!!؟ به این حرف که مرغ پخته نیز می‌خندند! قاضی‌القضات با سؤالات مکررش مانع از پیش‌رفتن بحث شد! و پرسید: «چرا اول کار تشخیص داده نشد!؟ بعد از چه مدت می‌توان نر و ماده درختان را تشخیص داد و در این میان تقصیر باغداران چیست!؟ و...». همراهان آقای وزیر که با سکوت وی جنگ را مغلوبه دیدند! بدون رعایت اخلاق حرفه‌ای و صرفا برای دلخوشی رئیس! متأسفانه بحث را به عرصه بیوتکنولوژی برده و پاسخ دادند که «فورا یا یک ‌سال یا دو سال و...! با روش «انگشت‌نگاری (finger touch)» قابل‌تشخیص است!؟». دوستان عالم و دانشمندم! با این روش ‌یا روش ساده‌تر از آن مثل «الکتروفورز» که همه‌چیز و حتی گونه و واریته باکتری‌ها را می‌توان تشخیص داد! ولی برای نر و مادگی یک درخت هم!؟ آن‌هم درحالی‌که اصلا مشکلی از این حیث نداریم! کاش به‌جای این حرف‌های قلنبه سلنبه، قبل از جلسه آقای وزیر را با گیاه زیتون آشنا می‌کردید تا باعث این مسئله نشود! البته درک‌تان می‌کنم! ولی یادتان باشد که ما حقوق‌مان را از مردم می‌گیریم نه وزیر! وزیر که آمده بود با طرح این موضوع یکی از «عوامل ایجاد وضع موجود» را به رئیس قوه قضائیه و مردم معرفی کند! 

خودش به دردسر افتاد! به‌عبارت‌دیگر و به قول مولوی «ازقضا سرکه‌انگبین صفرا فزود!؟». بنده نمی‌دانم این آقا که گویا کشاورزی خوانده، چه گرایشی از آن را خوانده است‌ ولی هر گرایشی باشد، گیاه‌شناسی (درس عمومی) را باید پاس کرده و بداند که گیاهان تک‌پایه و دوپایه کدام‌اند و چه مشخصاتی دارند!؟‌ بارندادن درخت صرفا به جنسیتش مربوط نیست بلکه به عوامل اقلیمی ‌یا توصیه‌های فنی مربوط است که نرمش 10 درصد است نه ۲۰ هزار هکتار! اینک که آقای وزیر و همراهانش «به‌جای درست‌کردن ابرو‌، چشم را کور کردند!؟»، از سازمان نظام‌مهندسی کشاورزی (که یکی از مأموریت‌های اصلی‌اش، پاسداری از اخلاق حرفه‌ای‌ است!) انتظار می‌رود به این وضعیت رسیدگی و نتیجه را اعلام کنند! اگر خدای ناکرده و گوش شیطان کر! بنده به جای آقای وزیر بودم! اولا به‌جای کشف عوامل وضع موجود‌ با استفاده از قانون اخیرالالحاق به بخش کشاورزی (تنظیم بازار) و با کمک دوستان وزارت صمت همه همتم را مصروف تثبیت قیمت مواد پروتئینی می‌کردم تا در آستانه عید نوروز، یکی از وعده‌های رئیسم، محقق شده و مردم کمی خیال‌شان راحت شود (نه مثل میوه شب عید که نه ضروری‌ است و نه به‌صورت صحیح و سالم اجرا شد و ایشان را دلخور کرد؟). ثانیا قبل از ورود در هر بحثی در حضور دیگران، قدری درباره آن موضوع مطالعه می‌کردم. ثالثا آقایانی که برای آبروداری بحث را پیچیده کرده و بیشتر باعث تعجب فعالان بخش کشاورزی شدند، مورد سرزنش قرار می‌دادم! رابعا به‌جای پرداختن به عملکرد وزیری که خودش یک باغدار نمونه است و به پاکدستی شهره است، به اعمال وزرای دولت اول و دوم «پدیده هزاره سوم» رسیدگی می‌کردم! هم‌او که قول خودکفایی یک تا پنج ساله همه محصولات را داد‌ ولی حتی در جو یک‌ساله‌ وعده‌اش عملی نشد و آن دیگری که عمارت ده‌ها‌ساله بخش کشاورزی را به ثمن بخس واگذار کرد. در خاتمه و ضمن تحسین قاضی‌القضات که با سؤالات دقیق و کارشناسی‌اش، مستأجران بخش کشاورزی را به این حال و روز انداخت و نظر به مراتب دینداری و تشرع ایشان، انتظار دارم در یک اقدام انقلابی و ماندگار دستور فرمایند تا عمارت کشاورزی به صاحبان اصلی‌اش (تشکل‌های بخش N.G.Os) واگذار شود!