توله‌کِشی افسارگسیخته سگ‌های ممنوعه
در صنعت بزرگ حیوانات خانگی شاهد پرورش و تولید بیش از ۴۵۰ نژاد سگ در سراسر جهان هستیم. پرورش سگ یا به قول حامیان حقوق حیوانات، توله‌کشی، جنبه‌های تجاری و غیراخلاقی بسیاری دارد که در نهایت به نقض حقوق حیوانات منجر خواهد شد.
سپهر سلیمی: در صنعت بزرگ حیوانات خانگی شاهد پرورش و تولید بیش از ۴۵۰ نژاد سگ در سراسر جهان هستیم. پرورش سگ یا به قول حامیان حقوق حیوانات، توله‌کشی، جنبه‌های تجاری و غیراخلاقی بسیاری دارد که در نهایت به نقض حقوق حیوانات منجر خواهد شد. در این نوشته قصد دارم به پرورش، تولید و فروش برخی نژادهای خاص سگ بپردازم. در بسیاری از کشورها تکثیر، نگهداری و خرید و فروش برخی از نژادهای سگ به دلیل خصوصیات رفتاری، پرخاشگری و امکان آسیب‌رساندن به انسان، با ممنوعیت و سختگیری همراه است. بسیاری از این نژادهای ساخته انسان با هدف شرکت در جنگ‌ها و مسابقات خونین (blood sports) مانند جنگ سگ‌ها پرورش داده شده‌اند. علاوه بر ممنوعیت تکثیر و فروش برخی نژادها، مجموعه‌ای از محدودیت‌ها برای نژادهای دیگر اعمال می‌شود که شامل: لزوم استفاده از پوزه‌بند، عقیم‌کردن، نگهداری از سگ در مکانی با کف سیمانی و قلاده زنجیری، خرید بیمه مسئولیت و نصب تابلوی هشدار در جلوی خانه می‌شود. لیست سگ‌های شامل ممنوعیت یا محدودیت در نقاط مختلف دنیا بیش از ۸۰ نژاد است که برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: پیت‌بول تریر، توسا، دوگو، امریکن‌بولی، ماستیف، بلادهاند، روتوایلر، امریکن بولداگ، داگو آرژانتینو، توسا، ولف‌داگ و... این نژادها اگرچه در بسیاری از موارد سگ‌های همراهی هستند اما اتفاقات منجر به حوادث ناگوار باعث ایجاد محدودیت برای این نژادها شده است. در ایران نژادهای بومی مثل سگ‌های قهدریجانی، سرابی و قفقازی هم با توجه به شرایط فیزیکی و رفتاری می‌توانند در این لیست گنجانده شوند. در گزارشی که سال ۲۰۱۶ در رسانه‌های بریتانیا منتشر شد، آمده که پلیس حدود پنج هزار سگ را در بازه‌ای سه‌ساله به دلیل مشکوک‌بودن به اینکه از نژادی ممنوعه باشند کشف و ضبط کرده است. در انگلستان قانون ممنوعیت تولید و تکثیر برخی از نژادهای سگ در سال ۱۹۹۱ وضع شد. در آمریکا قوانین مرتبط با سگ‌های ممنوعه در هر ایالت متفاوت است. در استرالیا سگ‌های نژادهای خاص باید قلاده‌هایی با رنگ متفاوت و بندی با رنگ زرد و قرمز داشته باشند. نبود قوانین و مقررات درخصوص حمایت از حیوانات و شرایط نگهداری از حیوانات خانگی در کشور باعث شده حیوانات، سرپرستان حیوانات و شهروندان دچار آسیب شوند و شرایط برای کاسبان حیوانات و حیوان‌ستیزان فراهم شده است. قوانین باید به شکلی باشد که سرپرستان حیوانات در قبال حیوان و جامعه پاسخ‌گو و متعهد باشند و دقیقا در این شرایط است که هرکسی امکان به‌سرپرستی‌گرفتن هر گونه و نژادی را ندارد و امکان نگهداری از یک حیوان خانگی بر اساس تمکن مالی، زمان آزاد برای گذراندن با حیوان، میزان فضای خانه و شرایط زندگی سرپرست حیوان مشخص می‌شود. اهمیت ممنوعیت و محدودیت در تکثیر و تجارت این حیوانات آنجاست که این نژادها به دلیل شرایط فیزیکی و رفتاری می‌توانند باعث ایجاد مشکل برای شهروندان و به تبع آن ایجاد دردسر برای خود حیوان و سرپرستانشان شوند و این وضعیت علاوه بر آسیب جانی و مالی باعث ایجاد تعارض بین شهروندان با حیوانات و سرپرستان آنها خواهد شد. این سختگیری‌ها در کشورهایی اعمال می‌شود که علاوه بر وجود قوانین حمایت از حیوانات، آگاهی عمومی نسبت به نگهداری از حیوانات خانگی بسیار بیشتر از کشور ماست. با این حال چاره‌ای جز ایجاد محدودیت و ممنوعیت وجود نداشته است.
