خاطرات شمال از یادمان می‌رود؟
تعطیلات اخیر (هفته دوم شهریور) ایران دست‌کم در فضای مجازی بحثی جدی و پردامنه میان کاربران در پلتفرم ایکس/ توییتر ایجاد کرد؛
سحر طلوعی: تعطیلات اخیر (هفته دوم شهریور) ایران دست‌کم در فضای مجازی بحثی جدی و پردامنه میان کاربران در پلتفرم ایکس/ توییتر ایجاد کرد؛ خیلی از صاحبان حساب‌های کاربری در پلتفرم ایکس که خاصه اهل شهرهای شمالی ایران بودند به هجوم مسافران و گردشگران به شهرهایشان معترض شدند و از بی‌سروسامانی مسافران وسط پارک‌ها، خیابان‌ها و میدان‌ها گله داشتند. آنها از آشفتگی و بی‌نظمی ایجادشده عصبانی و از دیدن حجم بالای زباله و برخی اعمال از روی ناچاری و نبودن سرویس بهداشتی برآشفته بودند.
کاهش فشار آب، ازدست‌رفتن آنتن گوشی‌های همراه، ترافیک سنگین و کمبود برخی مواد غذایی، کوچک‌ترین گِله ساکنان این شهرها در نوشته‌هایشان بود. در مقابل کسانی هم بودند که از فایده‌های حضور توریست و منافع اقتصادی و فرهنگی آن برای شهرهای میزبان دفاع کردند و نوشتند از درآمدهای این سفرها می‌‌شود برای بهبود امکانات و زیرساخت‌‌‌ها بهره برد و... . مسئله اُوِرتوریسم یا گردشگری بیش‌از‌حد تنها مبتلابه ایران و شهرهای شمالی و دیگر مناطق ما نیست. همین چند روز اخیر در کشورهای دانمارک، آلمان، اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، سوئد و بریتانیا نظرسنجی گسترده‌ای درباره پدیده اورتوریسم و واکنش شهروندان اروپایی به این ماجرا انجام شده است.
نکته جالب اینکه 32 درصد اسپانیاییها به‌صراحت اعلام کردند از دیدن گردشگران در مناطق محلی خود حس خوبی ندارند. آنها به قدری از دیدن گردشگران در مناطق زیستی خود ناراحت هستند که به خیابان آمده و خواستار ممنوعیت ورود گردشگر یا کم‌کردن تعداد آنها به اسپانیا شده‌اند. نه‌فقط اسپانیاییها، که اهالی ونیز ایتالیا هم نسبت به افزایش تعداد گردشگران شکایت دارند. علت شکایت آنها جالب است: فرسوده‌شدن سنگفرش‌‌های قدیمی شهر. ساکنان ونیز از مسئولان شهری خود خواسته بودند ورود گردشگر را محدود کنند و بلیت‌های گران‌قیمت برای کسانی که قصد دارند وارد شهر شوند، در نظر بگیرند.
ژاپنی‌ها دلیل دیگری برای عصبانی‌شدن از گردشگران دارند. آنها از حجم زباله تولیدی، بی‌توجهی به جمع‌آوری و رهاکردن آن در محیط شاکی هستند. ژاپنی‌ها از اینکه برخی گردشگران در مناطق سنتی دردسر درست می‌‌کنند و با گیشاها رفتارهای نابجا و توهین‌آمیز دارند، ناراضی هستند. برخی از کشورها مثل نیوزلند با هدف حفظ سرزمین و محیط زیست و بناهای تاریخی خود راهکار دریافت هزینه ورودی از گردشگران را در دستور کار قرار داده‌اند. از اول اکتبر امسال گردشگران اغلب کشورها به‌جز استرالیا به‌محض ورود به این کشور باید 100 دلار نیوزلند معادل 62 دلار آمریکا به عنوان مالیات گردشگری بپردازند.
پیش‌تر این عدد حدود 30 دلار نیوزلند بود، اما افزایش ورود گردشگر به این کشور باعث شد مسئولان با افزایش سه‌برابری مالیات بخشی از هزینه‌های تحمیلی بر محیط زیست را به مسافران وارد و آنها را با این روش نسبت به حضور در محیط میزبان مسئول و متعهد کنند. این روش مخالفانی هم دارد. مخالفان می‌گویند دریافت مالیات گردشگری و افزایش آن مانع از ورود گردشگر به کشور و کاهش منافع آن می‌‌شود. دریافت مالیات گردشگری در مورد توریستم خارجی اگر راه‌حل مناسبی باشد، آن هم برای کشوری که دچار پدیده اورتوریسم شده باشد، اما به حتم در زمینه توریسم داخلی روش درستی نخواهد بود.
از طرفی نمی‌شود از کنار گلایه‌ها و نارضایتی‌های به‌حق شهروندان شهرهای میزبان به‌وقت حضور بی‌امان مسافر سر هر کوچه و خیابان به‌راحتی گذر کرد و آنها را نادیده گرفت. آموزش گردشگر و تهیه بروشور بایدها و نبایدها و در کنار آن بهبود و ارتقای زیرساخت‌های میزبانی و پذیرایی شهری روش مطمئن‌تری است. ساخت و اختصاص سازه‌ها و فضاهای ساده اسکان مسافر در مناطق امن و سروسامان دادن به حضور آنها و دورکردن‌شان از حریم ناامن رودخانه‌ها و دریاها و خیابان‌ها و حتی استفاده از مدارس و... ابتدایی‌ترین وظیفه مسئولان شهری است. کاش اهالی شهرهای میزبان به‌جای متهم‌کردن گردشگران، از مسئولان خود مطالبه کنند تا درآمدهای حاصل از گردشگری را به بهبود اوضاع و امکانات شهرهای خود اختصاص دهند که گردشگری یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی شهرها و کشورها، خاصه برای قطع وابستگی اقتصاد به نفت است؛ عربستان و چشم‌انداز ۲۰۳۰ این کشور پیش‌روی ماست.
