زیبایی به بهای به جان خریدن بیماری

 یکی از تناقضات جامعه ما این است که می‌بینیم چگونه به‌تدریج میزان چاقی جمعیت در حال افزایش است و درعین‌حال شبکه‌های اجتماعی مملو از بدن‌هایی با زیبایی‌های دست‌نیافتنی می‌شود. در طول چند دهه گذشته، پیشرفت سریع فناوری به طور درخورتوجهی بر افراد، به‌ویژه نسل جوان، که در عصر رسانه‌محور بزرگ شده‌اند، تأثیر گذاشته است. این تأثیرات مثبت و منفی به‌ویژه در نحوه شکل‌گیری استانداردهای زیبایی غیرواقعی مشهود است.

همچنان که جامعه همیشه به ایدئال‌های زیبایی اهمیت داده، ظهور رسانه‌ها و دسترسی آسان به اینترنت به طور تصاعدی این پدیده را در عصر دیجیتال تقویت کرده است. اهمیت قرار‌گرفتن جوانان در معرض رسانه‌ها را نمی‌توان دست‌کم گرفت. آنها دائما در معرض تصاویر و روایت‌های دست‌کاری‌شده‌ هستند که ایدئال‌های بدنی تحریف‌شده را به تصویر می‌کشند، که به نوبه خود شروع به تعریف استانداردهای زیبایی کرده‌اند. پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی نقش مهمی در تداوم این استانداردها دارند. با محبوبیت شبکه‌های اجتماعی، مراکز تناسب اندام، وبلاگ‌نویسان و مدل‌ها بدون هیچ مدرک علمی یا توصیه‌ای از یک متخصص سلامت، مشوق‌های خوبی برای مصرف و فروش مکمل‌ها، ویتامین‌ها و آنابولیک‌ها هستند.

مطالعات اخیر ارتباطات پیچیده‌ای را بین حالات جسمی، ذهنی و عاطفی افراد کشف کرده است. افراد برای اهداف مختلف عضله‌سازی، افزایش جذابیت زیبایی‌شناختی و بهبود سطح تناسب اندام، به‌عنوان پاسخی به استرس و رویدادهای تلخ زندگی یا به‌عنوان وسیله‌ای برای حفظ حلقه اجتماعی و مشارکت در جامعه، به بدن‌سازی می‌پردازند که از محبوب‌ترین شکل‌‌های فعالیت بدنی در سطح جهان است. یکی از بحث‌برانگیزترین جنبه‌های بدن‌سازی استفاده از مواد افزایش‌دهنده عملکرد (PES) ازجمله استروئیدهای آنابولیک است که در این یادداشت ضمن بررسی انتقادی آن، به تحلیل انگیزه و انتظار جوانان از مصرف استروئیدهای آنابولیک، اثرات آن در سلامتی، نقش پررنگ رسانه‌ها در خلق استانداردهای زیبایی و راهبردهای پیشگیری و مداخله می‌پردازیم.