۲ برابر شدن جمعیت سالمند تا ۱۴۲۱
براساس برآوردهای جمعیتی، با روند کنونی، ایران در سال ۱۴۳۰ به یکی از سالمندترین کشورهای دنیا تبدیل خواهد شد و بدیهی است که هرچه کشور سالمندتر باشد، نیروی جوان کم می‌شود و چالش نگهداری از سالمندان بیشتر خود را نشان خواهد داد.
ایرنا: به گفته سیدجواد حسینی، رئیس سازمان بهزیستی کشور، براساس برآوردهای جمعیتی، با روند کنونی، ایران در سال ۱۴۳۰ به یکی از سالمندترین کشورهای دنیا تبدیل خواهد شد و بدیهی است که هرچه کشور سالمندتر باشد، نیروی جوان کم می‌شود و چالش نگهداری از سالمندان بیشتر خود را نشان خواهد داد.
رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان در‌این‌باره می‌گوید: در بازه زمانی یک قرن از سال ۱۳۳۵ تا ۱۴۳۵ در کشور، تعداد سالمندان حدودا ۲۴ برابر افزایش پیدا می‌کند. مژگان رضازاده تصریح کرد: بیشتر این تحولات و تغییرات را به طور محسوس ما از سال ۱۴۲۰ تجربه می‌کنیم؛ یعنی پیش‌بینی می‌کنیم در سال ۱۴۲۵، ایران وارد فاز سالمند‌شدن جمعیت شود و تعداد سالمندان ما به صورت خیلی زیادی افزایش پیدا کند و در واقع تعداد افراد ۶۵ سال به بالاتر به طور چشمگیری افزایش پیدا می‌کند. به‌طوری‌که پیش‌بینی می‌شود تقریبا در سال ۱۴۲۰، ۲۰ درصد جمعیت و در سال ۱۴۳۰، ۳۰ درصد جمعیت ایران سالمند باشند. این تغییرات پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی عمیقی به‌همراه خواهد داشت که چالش نگهداری از سالمندانی که نیاز به مراقبت دارند، تنها یکی از آنها‌ست.
آمارهای مختلف نشان می‌دهد حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد سالمندان مستمری، حقوق بازنشستگی و درآمد ثابت ندارند و برای نگهداری و مراقبت نیاز به اعضای خانواده و اطرافیان خود دارند. هنگامی که سن فردی بیشتر از ۷۵ سال می‌شود، حتما مراقبت می‌خواهد؛ در کشورهای دیگر بیمه مراقبتی دارند یا اینکه هزینه‌های مراقبت در دوران سالمندی به آنان پرداخت می‌شود، اما سالمندان در ایران چنین حمایت‌هایی را ندارند. از سوی دیگر، شواهد نشان می‌دهد سالمندانی هم که حقوق و درآمد ثابت دارند برای هزینه‌های مراقبت و پرستاری در منزل باید ماهانه مبالغی از ۹ میلیون تا مبالغ بالاتر، مثلا بیش از ۳۰ میلیون تومان را بپردازند که این غیر از مبالغ هزینه‌های درمانی و توان‌بخشی و البته هزینه‌های معیشتی است. بنابراین با توجه به اینکه حقوق اغلب سالمندان کفاف هزینه‌های نگهداری آنها را نمی‌دهد، طبعا باید جوانانی باشند که بتوانند از آنها نگهداری یا به آنها در خدمات مراقبتی، کمک کنند.
کاهش نرخ باروری، افزایش سن ازدواج و بهبود امید به زندگی، همگی از عواملی هستند که ساختار سنی و ترکیب جمعیت را دگرگون کرده‌اند. به گفته فرهاد نیلی، اقتصاددان، در ایران در سال ۱۴۱۰، دو نفر در یک خانواده باید چهار نفر را تکلف کنند، اما به لحاظ مالی و زمانی نمی‌توانند. البته علاوه‌بر فشارهای مالی، زوج‌های ایرانی در سال ۱۴۱۰ با کمبود زمان برای مراقبت از کودکان و سالمندان مواجه خواهند شد.
