آفرود‌سواری یک خطر جدی برای طبیعت ایران
با شروع تعطیلات نوروز احتمالا موجی از آفرودسواران هم راهی مراتع و جنگل یا کویرهای کشور می‌شوند؛ اما این نوع گردشگری خطرات جبران‌ناپذیری برای طبیعت ایران به همراه دارد. در همین مورد اندیشکده ارزش مقاله کاملی نوشته است که این نوع سفر‌کردن عواقبی خطرناک‌تر از حضور شکارچی در طبیعت را به همراه دارد.
شرق: با شروع تعطیلات نوروز احتمالا موجی از آفرودسواران هم راهی مراتع و جنگل یا کویرهای کشور می‌شوند؛ اما این نوع گردشگری خطرات جبران‌ناپذیری برای طبیعت ایران به همراه دارد. در همین مورد اندیشکده ارزش مقاله کاملی نوشته است که این نوع سفر‌کردن عواقبی خطرناک‌تر از حضور شکارچی در طبیعت را به همراه دارد. در بخشی از آن هم اشاره کرده بود: رفتار آفرودبازان به مراتب از شکارچیان خطرناک‌تر و مخرب‌تر است. آنها گیاهان را در ابتدای بهار لِه می‌کنند، جانوران را در مسیر می‌کُشند، با کوبیدن خاک در حساس‌ترین اکوسیستم‌ها، باروری آن را به حداقل می‌رسانند، باعث انتشار گردوخاک در هوا و در علفزار و مناطق مرتفع کوهستانی شده که فتوسنتز صدها هزار بوته را مختل می‌کند و با رفتن به عمق مناطق بکر، راه‌های جدید به مناطق حساس باز شده است. متأسفانه دیده شده است گاهی اوقات کاروان‌هایی از ۱۰ و ۲۰ خودرو به ریگ جن و لوت و به‌تازگی به قله‌های کوهستانی سفر می‌کنند و در محل اتراق هم با کندن شاخه‌ها، قطع درختان، درختچه‌‌ها و بوته‌ها آتش بر‌پا می‌کنند. گاهی پیش می‌آید که ماشین‌های آفرود برای بالا‌بردن هیجان و کسب لذت بیشتر درون چاله‌های آبی که عمری تا صد سال دارند و آبشخور حیوانات است، می‌روند و چندین ماشین از آن عبور می‌کنند و نتیجه آن چیزی جز تخریب این آبشخور‌ها نیست. یکی از عوامل از بین رفتن دوزیستانی مانند وزغ تالشی (گونه رو به انقراض و بااهمیت) در ارتفاعات کوهستانی شهرستان بهشهر، چرخ‌های ماشین گردشگران و افراد محلی‌ها بوده است. گاهی آفرودبازان که آگاهی‌های لازم را ندارند، برای خوش‌گذرانی بوته طاقی را از بین می‌برند، بدون آگاهی و توجه به اینکه بوته‌های طاق که به‌سختی در مناطق کویری رشد می‌کنند، مادر گونه‌های دیگری نیز هست و اگر از میان برود، کل پوشش گیاهی منطقه را دچار مشکل می‌کند. خودروهای دو دیفرانسیلی با ایجاد سروصدا و برهم‌زدن آرامش طبیعت، موجب سرگردانی جانورانی می‌شوند که مناطق زندگی‌شان محدود است و چندپاره شده است و برای گریز از شرایط مجبورند از جاده‌های مرگ بگذرند. ورود خودرو به این مناطق آرامش حیات وحش را به هم می‌زند و تعدادی جانور زیر چرخ این ماشین‌ها له می‌شوند. کشوری که در سال چند صد میلیون دلار برای کنترل ریزگرد در آن خرج می‌شود، رفتار آفرودبازان، میزان هزینه برای کنترل ریزگردها را گسترده‌تر می‌کند. تعداد زیادی چشمه‌ها، جویبارها و رودخانه‌های زلال با این حجم عبور خودروهای آفرود آسیب خواهند دید. آفرودبازان علاوه بر اینکه باعث نابودی گیاهان و جانوران می‌شوند، در اکوسیستم‌های حساس با نابودی گیاهان باعث ناپایداری خاک و ماسه شده و مسبب تشدید ریزگردها می‌شوند.
