تب فوتبال و چهره‌های مشهور سیاسی

نخستین روز از رقابت‌های هفته بیست‌وپنجم لیگ برتر فوتبال کشور در حالی جمعه گذشته پیگیری شد که تراکتور با پیروزی ۲ بر یک مقابل استقلال توانست صدرنشینی خود را تثبیت کرده و یک گام مهم برای کسب عنوان قهرمانی در مسابقات فصل جاری بردارد. پیروزی نماینده تبریز مقابل استقلال با واکنش گسترده هواداران تراکتور در فضای مجازی همراه شد. آنها ضمن کری‌خوانی برای سایر مدعیان نظیر سپاهان و پرسپولیس، به جشن و شادی در استوری و پست‌های اینستاگرامی خود پرداختند که در بین میلیون‌ها فعالیت مجازی، چهره یک نفر متمایز از بقیه بود. مهدی پزشکیان، پسر رئیس‌جمهور ایران، پس از برد تراکتور مقابل استقلال اقدام به انتشار جدول رده‌بندی لیگ برتر در استوری اینستاگرام شخصی خود کرد. این اقدام فرزند مسعود پزشکیان مورد توجه قرار گرفت و در این میان برخی هم به ماجرای مناقشه‌برانگیز حمایت مسئولان از یک تیم فوتبال پرداختند.

مهدی پزشکیان در حالی برد تراکتور را به هواداران این تیم تبریک گفت که اصالت تبریزی دارد و در گذشته‌ای که پدر نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی بود، به تماشای بازی‌های این تیم می‌نشست تا یکی از قدیمی‌های پرشور در فضای هواداری تراکتور باشد. پسری که بیشتر اوقات با پدر به طرفداری از تراکتور روی صندلی‌های ورزشگاه یادگار امام تبریز مشغول بودند، اما رئیس‌جمهور فعلی ایران پس از حضور در پاستور تصمیم گرفت طرفداری خود را تا حد امکان پنهان کند یا برای جلوگیری از شایعات و جوسازی‌ها، حداقل به آن دامن نزند. انتقاد از حمایت‌های پزشکیان از تیم محبوب او در حالی مطرح می‌شود که در دوران قهرمانی‌های متوالی پرسپولیس در لیگ برتر هم شاهد صراحت لهجه برخی سیاست‌مداران داخلی در اعلان طرفداری خود از سرخ‌پوشان پایتخت بودیم.

آذری‌جهرمی، وزیر ارتباطات در دولت حسن روحانی، در فضای مجازی نه‌تنها بردهای پرسپولیس را تبریک می‌گوید، بلکه بعضا کری‌های سنگینی هم برای طرفداران استقلال و سایر تیم‌ها منتشر می‌کند. اتفاقی مشابه با آنچه سیاست‌مداران خارجی دنیا هم به‌صراحت از طرفداری خود از تیم خاص در مستطیل سبز یاد می‌کنند. برای مثال، ماریانو راخوی در سال ۲۰۱۱ نخست‌وزیر اسپانیا شد و به طرفداری از رئال‌مادرید مشهور است. روزنامه «آ‌ اس» اسپانیا نوشت که او بیش از ربع‌قرن است که یکی از هواداران سرسخت سپیدپوشان به شمار می‌آید. «انریکو لتا»، نخست‌وزیر سابق ایتالیا، از هواداران بزرگ آث میلان است. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، نیز در رسانه‌های این کشور به عنوان طرفدار زنیت سنت‌پترزبورگ شناخته می‌شود. فلیپ کالدرون، رئیس‌جمهور سابق مکزیک، در موریلا متولد شده و به همین دلیل از طرفداران بزرگ «مونارکاس» در لیگ فوتبال مکزیک است. وقتی آنها در سال ۲۰۱۳ قهرمان شدند، کالدرون بلافاصله خوشحالی‌اش را در فضای مجازی بروز داد.

اینها فقط بخشی از علاقه‌مندی سیاست‌مداران دنیا به تیم‌های فوتبالی است اما بخش دیگری از آنها پا را فراتر از طرفداری گذاشتند و اقدام به ورود مدیریتی در سطح کلان کردند. به طور مثال، سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر پیشین ایتالیا، ابتدا طرفداری‌اش از میلان را علنی کرد و سپس بخش قابل توجهی از سهام این باشگاه را خرید تا اسمش در پرونده پول‌شویی مشهور فوتبال ایتالیا در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ نیز مطرح شود.

حمایت سیاست‌مداران از تیم‌های فوتبال همواره موضوعی بحث‌برانگیز بوده؛ چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان که بار دیگر نشان‌دهنده اهمیت فوتبال است که گاهی محلی برای بروز هیجان‌های شخصی و گهگاه هم استفاده و برداشت‌های سیاسی از موفقیت‌های یک تیم می‌شود. در نهایت، آنچه مهم است، حفظ سلامت رقابت‌های ورزشی و جلوگیری از هرگونه تأثیرگذاری غیرورزشی بر روند فوتبال حرفه‌ای است و نمی‌توان سیاست‌مداران را از حضور در فضای کری‌خوانی طرفداران فوتبال تفکیک کرد.